ପଦ 3 ଓ ୪ ପରେ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ପୁରୁଷଙ୍କର ଗୁଣ ପରିବର୍ତ୍ତେ ପୁରୁଷଙ୍କର ବଳିଦାନ ଉପରେ କେନ୍ଦ୍ରିତ କରେ | 6 ଓ 7 ପଦଗୁଡ଼ିକ ନିମ୍ନଲିଖିତ ଭାବରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରନ୍ତି | (ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାନ୍ତର ଓ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ଉପରେ ମୋର ଅନେକ ଚିନ୍ତାଧାରା, ଯୋଷେଫ ପାଡିଞ୍ଜାରେକାରାଙ୍କ ପ୍ରାଚୀନ ବେଦରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପୁସ୍ତକ ଅଧ୍ୟୟନରୁ ଆସିଅଛି (346 ପୃଷ୍ଠା 2007)
ପୁରୁଷସୁକ୍ତାରେ ପଦ 6-7
| ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ | ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାନ୍ତର |
| ଯେତେବେଳେ ଦେବତାମାନେ ପୁରୁଷଙ୍କ ସହିତ ଏକ ନୈବେଦ୍ୟ ରୂପେ ବଳିଦାନ କଲେ, ବସନ୍ତ ଏହାର ଲାହୁଣୀ, ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଏହାର ଇନ୍ଧନ ଓ ଶରତ ଏହାର ନୈବେଦ୍ୟ ତରଳ କଲା | ସେମାନେ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଛିଞ୍ଚିଥିଲେ, ଆରମ୍ଭରେ ନଡ଼ାରେ ବଳିଦାନ ଭାବରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ | ଦେବତା, ସାଧ୍ୟା ଓ ଦର୍ଶକମାନେ ତାଙ୍କୁ ବଳି ଭାବରେ ବଳିଦାନ ଦେଇଥିଲେ | ୟାତପୁରୁସେନା ହାଭିଶା ଦେବ ଯଜ୍ଞମ୍ ଅତାନଭଟା ଭସନ୍ତ ଆସ୍ୟସିଦ୍ ଅଜୟମ୍ ଗ୍ରିସ୍ମା ଇଦ୍ମା ସାରଦାଦଭିହ୍ ତାମ୍ ୟଜନାମ୍ ବାରହିସି ପ୍ରାକାଶନ୍ ପୁରୁଷମ୍ ଜଟାମଗ୍ରଥା ତେନା ଦେଭା ଆୟଜନ୍ତ ସାଧ୍ୟା ରସାୟସ୍ କା ୟେ |
ଯଦିଓ ସମସ୍ତେ ବିଷୟ ତୁରନ୍ତ ସ୍ପଷ୍ଟ ନୁହେଁ, ଯାହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଟେ ତାହା ପୁରୁଷଙ୍କର ବଳିଦାନ ଅଟେ | ପ୍ରାଚୀନ ଭେଦିକ୍ ସମୀକ୍ଷକ ସାୟନାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ଏହି ମନ୍ତବ୍ୟ ଥିଲା:
“ୠଷି – ସାଧୁ ଓ ଦେବତାମାନେ – ବଳିଦାନର ନୈବେଦ୍ୟକୁ ବଳିଦାନର ପଶୁ ଭାବରେ ବଳିଦାନର କୁଣ୍ଟରେ ବାନ୍ଧିଲେ ଓ ତାଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ମନ ଦ୍ୱାରା ବଳିଦାନରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିଲେ” ଉପରେ ସାୟନାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ମନ୍ତବ୍ୟ;
ୠଗ୍ ବେଦା 10.90.7
8-9 ପଦଗୁଡ଼ିକ “ତସମାଦିଆଜନାତ୍ସର୍ଭାହୁଟା” ବାକ୍ୟାଂଶରୁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଯାହାର ଅର୍ଥ ବଳିଦାନରେ ପୁରୁଷ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ଅର୍ପଣ କରିଥିଲେ – ସେ ନିଜକୁ ଶୂନ୍ୟ କରିଥିଲେ | ଏହା ବଳିଦାନ ପୁରୁଷଙ୍କର ପ୍ରେମକୁ ଦର୍ଶାଏ | କେବଳ ପ୍ରେମରେ ହିଁ ଆମେମାନେ ନିଜକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଦେଇପାରିବା ଓ ନିଜକୁ ଶୂନ୍ୟ କରି ପାରିବା | ଯେପରି ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ (ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) ବେଦ ପୁସ୍ତକମ୍ (ବାଇବଲ) ରେ କହିଅଛନ୍ତି |
“ଆପଣା ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିଜ ପ୍ରାଣ ଦାନ କରିବା ଅପେକ୍ଷା କାହାରି ଆଉ ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରେମ ନାହିଁ।“ |
ଯୋହନ 15: 13
ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ (ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) ଏହା କହିଥିଲେ ଯେହେତୁ ସେ କ୍ରୁଶର ବଳିଦାନରେ ସ୍ୱଇଚ୍ଛାରେ ନିଜକୁ ସମର୍ପିତ କରିଥିଲେ | ପୁରୁଷଙ୍କ ବଳିଦାନ ଓ ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ଅଛି କି? ପୁରୁଷସୁକ୍ତାର ପଦ 5 (ଯାହାକୁ ଆମେମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଛାଡି ଦେଇଅଛୁ) ଏକ ସୂତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରେ – କିନ୍ତୁ ଏହି ସୂତ୍ର ରହସ୍ୟମୟ ଅଟେ | ଏଠାରେ ପଦ 5
ପୁରୁଷସୁକ୍ତାରେ ପଦ 5
| ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ | ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାନ୍ତର |
| ସେଠାରୁ – ପୁରୁଷଙ୍କର ଏକ ଅଂଶରୁ – ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଉତ୍ପନ ହେଲା ଓ ଏହାକୁ ପୁରୁଷଙ୍କର ଆସନ କରାଗଲା ଓ ସେ ସର୍ବତ୍ର ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ | | ତସମାଦ୍ ବିରାଲାଜୟତା ବିରାଜୋ ଆଦି ପୁରୁଷ ସା ଜାଟୋ ଆତ୍ୟାରିଚ୍ୟତା ପାସ୍କାଦୁବିମ୍ ଆଥୋ ପୁରଃ |
ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ଅନୁଯାୟୀ, ପୁରୁଷ ସମୟର ଉତ୍ପତିରେ ହିଁ ବଳି ଦିଆଯାଇଥିଲେ ଓ ଏହାଦ୍ୱାରା ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା। ଏହିପରି ପୃଥିବୀରେ ଏହି ବଳିଦାନ କରାଯାଇପାରି ନ ଥା’ନ୍ତା କାରଣ ବଳିଦାନ ହିଁ ପୃଥିବୀକୁ ଅସ୍ତିତ୍ଵ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲା | ପଦ 13 ପୁରୁଷଙ୍କ ବଳିଦାନରୁ ଏହି ସୃଷ୍ଟିକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦର୍ଶାଏ | ଏହା ପ୍ରକାଶ କରେ
ପୁରୁଷସୁକ୍ତାରେ ପଦ 13
| ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ | ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାନ୍ତର |
| ତାଙ୍କ ମନରୁ ଚନ୍ଦ୍ର ଉତ୍ପନ ହୋଇଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଆଖିରୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉତ୍ପନ। ତାଙ୍କ ପାଟିରୁ ବଜ୍ରପାତ, ବର୍ଷା ଓ ଅଗ୍ନି ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଲା। ତାଙ୍କ ନିଶ୍ୱାସରୁ ପବନ ଉତ୍ପନ ହେଲା | | ଚନ୍ଦ୍ରମା ମାନସ ଯାତସ କାକୋଶ ସୁର୍ୟ ଆଜୟତ ମୁଖଦ ଇନ୍ଦ୍ର ସ୍କା ଅଗ୍ନିସ୍କ ପ୍ରନ୍ଦ ଭାୟୁର ଆଜୟତ |
ଏହା ବେଦ ପୁସ୍ତକମ୍ (ବାଇବଲ) ର ଗଭୀରତାକୁ ଧ୍ୟାନର ସହ ଅଧ୍ୟୟନ କଲେ, ଏହା ସବୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ | ଯେତେବେଳେ ଆମେମାନେ ୠଷି (ଭବିଷ୍ୟଦ୍ବକ୍ତା) ମୀଖାଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ ପାଠ କରୁ, ସେତେବେଳେ ଆମେମାନେ ଏହା ଦେଖୁ | ସେ ପ୍ରାୟ 750 ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ଜୀବିତ ଥିଲେ ଓ ଯଦିଓ ସେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ (ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ) ଙ୍କ ଆଗମନ ପୂର୍ବରୁ 750 ବର୍ଷ ଜୀବିତ ଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ସେ ଜନ୍ମ ହେବେ ସେହି ସହରକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ସେ ତାଙ୍କ ଆଗମନ ବିଷୟରେ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ କରିଥିଲେ | ସେ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ କଲେ:
“ମାତ୍ର ହେ ବେଥଲିହିମ-ଉଫ୍ରାଥା,
ମୀଖା 5:2
ଯିହୁଦାର ସହସ୍ରଗଣର ମଧ୍ୟରେ କ୍ଷୁଦ୍ର ଯେ ତୁମ୍ଭେ,
ତୁମ୍ଭ ମଧ୍ୟରୁ ଇସ୍ରାଏଲର ଶାସନକର୍ତ୍ତା ହେବା ନିମନ୍ତେ
ଆମ୍ଭ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏକ ବ୍ୟକ୍ତି ଉତ୍ପନ୍ନ ହେବେ;
ପୁରାତନ କାଳରୁ,
ଅନାଦି କାଳରୁ ତାହାଙ୍କର ଉତ୍ପତ୍ତି।
ମୀଖା ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ କରିଥିଲେ ଯେ ଶାସକ (କିମ୍ବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) ବେଥଲିହିମ ସହରରୁ ଆସିବେ। 750 ବର୍ଷ ପରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ (ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ) ଏହି ଦର୍ଶନକୁ ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ବେଥଲିହିମରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ | ସତ୍ୟକୁ ଅନ୍ଵେଷଣ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ସାଧାରଣତ ମୀଖାଙ୍କ ଦର୍ଶନର ଏହି ଦିଗ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ କେନ୍ଦ୍ରିତ କରନ୍ତି | ତଥାପି, ଏହା ଆସୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଏହି ଉତ୍ପତ୍ତିର ବର୍ଣ୍ଣନା ଯାହା ଉପରେ ଆମେମାନେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ | ଭବିଷ୍ୟତରେ ଆସୁଥିବା ମୀଖା ପୂର୍ବାନୁମାନ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ଆସିବାକୁ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଉତ୍ପତ୍ତି ଅତୀତରେ ଗଭୀର ଅଟେ | ତାଙ୍କର ‘ଉତ୍ପତ୍ତି ପୁରାତନରୁ’ | ଏହି ଆସୁଥିବା ଜଣଙ୍କର ଉତ୍ପତ୍ତି ପୃଥିବୀରେ ଦେଖାଯିବାର ପୂର୍ବାନୁମାନ କରେ! ‘… ପୁରୁଣା’ କେତେ ଦୂର ଯାଏ? ଏହା ‘ଅନନ୍ତକାଳର ଦିନ’ କୁ ଯାଏ | ବେଦ ପୁସ୍ତକମ୍ (ବାଇବଲ) ରେ ପ୍ରକୃତ ଜ୍ଞାନର ଅନ୍ୟ ନିତିବଚନ ଏହାକୁ ଅଧିକ ସ୍ପଷ୍ଟ କରେ | କଲସୀୟ 1: 15 ରେ ୠଷି ପାଉଲ (ଯିଏ ପ୍ରାୟ 50 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ଲେଖିଥିଲେ) ୟେଶୁ (ଯୀଶୁ) ବିଷୟରେ ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ ଯେ:
ସେ ଅଦୃଶ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି, ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରଥମଜାତ,
କଲସୀୟ 1:15
ୟେଶୁଙ୍କୁ ‘ଅଦୃଶ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି’ ଓ ‘ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରଥମଜାତ’ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରାଯାଇଛି | ଅନ୍ୟ ଶବ୍ଦରେ, ଯଦିଓ ୟେଶୁଙ୍କ ଦେହଧାରଣ ଇତିହାସର ଏକ ସଠିକ୍ ସମୟରେ ଥିଲା (4 ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ – 33 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ), ସେ ସୃଷ୍ଟି ହେବା ପୂର୍ବରୁ ବିଦ୍ୟମାନ ଥିଲେ – ଏପରିକି ଅନନ୍ତ ଅତୀତକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ | ସେ ଏହା କରିଥିଲେ କାରଣ ଈଶ୍ଵର (ପ୍ରଜାପତି) ଅନନ୍ତ ଅତୀତରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କର ‘ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତୀ’ ଯୀଶୁ (ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ) ମଧ୍ୟ ସର୍ବଦା ବିଦ୍ୟମାନ ରହିଥାନ୍ତେ |
ଜଗତର ସୃଷ୍ଟିରୁ ବଳିଦାନ – ସମସ୍ତ ବିଷୟର ସୃଷ୍ଟି
କିନ୍ତୁ ସେ କେବଳ ଅନନ୍ତ ଅତୀତକାଳରୁ ବିଦ୍ୟମାନ ନୁହଁନ୍ତି, ସ୍ୱର୍ଗର ଏକ ଦର୍ଶନରେ ୠଷି (ଭବିଷ୍ୟଦ୍ବକ୍ତା) ଯୋହନ ଏହି ଯୀଶୁଙ୍କୁ (ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ) ଏହିପରି ବର୍ଣ୍ଣନା କରନ୍ତି |
“…ଜଗତର ପତ୍ତନାବଧି ବଳିକୃତ ମେଷଶାବକ”
ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ 13:8
କ’ଣ ଏହା ଖଣ୍ଡନ କରେ କି? ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ 33 ରେ ଯୀଶୁ (ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ) ଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇ ନାହିଁ କି? ଯଦି ତାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା, ତେବେ ତାଙ୍କୁ କିପରି ‘ଜଗତ ସୃଷ୍ଟିରୁ’ ହତ୍ୟା କରାଯାଇପାରିବ? ଏହା ଏହି ବିରୋଧାବାସରେ ଆମେମାନେ ଦେଖୁ ଯେ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ଓ ବେଦ ପୁସ୍ତକାନ୍ ସେହି ଗୋଟିଏ ବିଷୟକୁ ହିଁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରନ୍ତି | ଆମେମାନେ ଦେଖିଲୁ ଯେ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ପ୍ରକାଶ ଯେ ପୁରୁଷର ବଳିଦାନ ‘ଆରମ୍ଭରେ’ ହୋଇଥିଲା | ଯୋଷେଫ ପାଦିନଜେକେରା ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବେଦରେ ସୂଚାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ଉପରେ ସଂସ୍କୃତ ମନ୍ତବ୍ୟ ଆମମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ କରେ ଯେ ପୁରୁଷଙ୍କର ଏହି ବଳିଦାନ ଆରମ୍ଭରେ “ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ହୃଦୟରେ” ଥିଲା (ସେ ଏହାକୁ ସଂସ୍କୃତ ‘ମନସାୟାଗମ୍’ର ଅର୍ଥ ଭାବରେ ଅନୁବାଦ କରିଥିଲେ)। ସେ ସଂସ୍କୃତ ପଣ୍ଡିତ ଏନଜେ ଶିନ୍ଦେଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି ଯେ ଆରମ୍ଭରେ ଏହି ବଳିଦାନ ଏକ “ମାନସିକ ବା ସାଙ୍କେତିକ” ଥିଲା ।
ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷସୁକ୍ତାର ରହସ୍ୟ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା। ଅନନ୍ତ ଅତୀତରୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି – ପୁରୁଷ ଈଶ୍ଵର ଥିଲେ | ସେ ସମସ୍ତ ବିଷୟର ସୃଷ୍ଟି ପୂର୍ବରୁ ଥିଲେ | ସେ ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରଥମଜାତ ଅଟନ୍ତି | ଈଶ୍ଵର, ତାଙ୍କର ସର୍ବଜ୍ଞାନରେ ଜାଣିଥିଲେ ଯେ ମାନବଜାତିର ସୃଷ୍ଟିରେ ଏକ ବଳିଦାନର ଆବଶ୍ୟକ ହେବ – ଯାହାକି ସେ ଯୋଗାଇ ପାରିବେ – ପୁରୁଷଙ୍କ ଦେହଧାରଣକୁ ଜଗତରେ ପାପ ଧୋଇବା କିମ୍ବା ପରିଷ୍କାର କରିବା ପାଇଁ ବଳି ଦିଆଯିବ | ଏହି ସମୟରେ ହିଁ ଈଶ୍ଵରର ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଓ ମାନବଜାତିର ସୃଷ୍ଟି କରିବେ କି ନାହିଁ | ସେହି ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ପୁରୁଷ ବଳିଦାନ ଦେବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ ଓ ସୃଷ୍ଟିକୁ ସୃଷ୍ଟି କଲେ | ତେଣୁ ମାନସିକ ସ୍ଥରରେ କିମ୍ବା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପୁରୁଷ ‘ଜଗତର ସୃଷ୍ଟିରୁ ନିହତ ହୋଇଥିଲେ’ ଯେପରି ବେଦ ପୁସ୍ତକାନ୍ ଘୋଷଣା କରେ ।
ସେହି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଗଲା ପରେ – ସମୟ ଆରମ୍ଭ ହେବା ପୂର୍ବରୁ – ଈଶ୍ଵର (ପ୍ରଜାପତି – ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରଭୁ) ସମୟ, ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଓ ମାନବଜାତି ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ | ଏହିପରି ପୁରୁଷଙ୍କର ଇଚ୍ଛାକୃତ ବଳିଦାନ ଦ୍ୱାରା ‘ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଉତ୍ପନ ହେଲା’ (ପଦ 5), ଚନ୍ଦ୍ର, ସୂର୍ଯ୍ୟ, ବିଜୁଳି ଓ ବର୍ଷା (ପଦ 13) ଉତ୍ପନ ହେଲା, ଓ ଏପରିକି ସମୟ (ବସନ୍ତ, ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଓ ଶରତ ପଦ 6 ରେ ଉଲ୍ଲେଖିତ) | ଆରମ୍ଭ ହେବାକୁ। ଏହି ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟି ଉପରେ ପୁରୁଷ ପ୍ରଥମଜାତ ଥିଲେ |
ପୁରୁଷଙ୍କୁ ବଳି ଦେଇଥିବା ‘ଦେବତାଗଣ’ କିଏ?
କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ କଠିନ ସମସ୍ୟା ରହିଲା | ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ପଦ 6 କହେ ଯେ ‘ଦେବତାଗଣ’ (ଦେବଗଣ) ପୁରୁଷଙ୍କୁ ବଳିଦାନ ଦେଲେ? ଏହି ଦେବଗଣ କିଏ? ବେଦ ପୁସ୍ତକାନ୍ (ବାଇବଲ) ଏହାକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରେ | ୠଷିଗଣ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଦାଉଦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ 1000 ମସିହାରେ ଏକ ପବିତ୍ର ଭଜନ ଲେଖିଥିଲେ ଯାହା ଈଶ୍ଵର (ପ୍ରଜାପତୀ) ପୁରୁଷ ଓ ମହିଳାଙ୍କ ବିଷୟରେ କିପରି କହିଥିଲେ:
“ମୁଁ କହିଲି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ଵରଗଣ ଓ ତୁମ୍ଭେ ସମସ୍ତେ ସର୍ବୋପରିସ୍ଥଙ୍କ ସନ୍ତାନ।’
ଗୀତସଂହିତା 82:6
ୟେଶୁ ସତସଙ୍ଗ (ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) 1000 ବର୍ଷ ପରେ ୠଷି ଦାଉଦଙ୍କ ଏହି ପବିତ୍ର ଭଜନ ଉପରେ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇ କହିଥିଲେ:
ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଏହା କଅଣ ଲେଖା ନାହିଁ, ଆମ୍ଭେ କହିଲୁ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ଵରଗଣ? ଯେଉଁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା, ସେମାନଙ୍କୁ ଯଦି ସେ ଈଶ୍ଵରଗଣ ବୋଲି କହିଲେ (ଆଉ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଖଣ୍ତନ କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ), ତାହାହେଲେ ଯାହାଙ୍କୁ ଈଶ୍ଵର ପବିତ୍ର କରି ଜଗତକୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ, ତାହାଙ୍କୁ କଅଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ, ମୁଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ଏହା ମୁଁ କହିବାରୁ, ତୁ ଈଶ୍ଵରନିନ୍ଦା କରୁଅଛୁ ବୋଲି କହୁଅଛ?
ଯୋହନ 10:34-36
ୟେଶୁ ସତସଙ୍ଗ (ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ) ୠଷି ଦାଉଦଙ୍କ ‘ଦେବତାଗଣ’ ଶବ୍ଦର ପ୍ରକୃତ ଶାସ୍ତ୍ର ଭାବରେ ବ୍ୟବହାରକୁ ନିଶ୍ଚିତ କରିଛନ୍ତି । ଏହା କେଉଁ ଉପାୟରେ ଏହିପରି ଅଟେ? ଆମେମାନେ ବେଦ ପୁସ୍ତକାନରେ ସୃଷ୍ଟିର ବିବରଣରେ ଦେଖୁ ଯେ ଆମେମାନେ ‘ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତୀରେ ନିର୍ମିତ’ (ଆଦିପୁସ୍ତକ 1:27) | ତେଣୁ କିଛି ଅର୍ଥରେ ଆମମାନଙ୍କୁ ‘ଦେବତାଗଣ’ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଇପାରେ କାରଣ ଆମେମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତୀରେ ନିର୍ମିତ | କିନ୍ତୁ ବେଦ ପୁସ୍ତକାନ୍ ଆହୁରି ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରେ | ଏହା ଘୋଷଣା କରେ ଯେ ଯେଉଁମାନେ ପୁରୁଷଙ୍କର ଏହି ବଳିଦାନ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି:
ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ପବିତ୍ର ଓ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହେଉ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଜଗତର ପତ୍ତନ ପୂର୍ବେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କଲେ; ପୁଣି, ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ପୁତ୍ର କରିବାକୁ ଆପଣା ସ୍ଵଚ୍ଛନ୍ଦ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମରେ ପୂର୍ବରୁ ନିରୂପଣ କଲେ,
ଏଫିସୀୟ 1:4-5
ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଜାପତୀ-ପୁରୁଷ ଜଗତକୁ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପୂର୍ବରୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେତେବେଳେ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ସିଦ୍ଧ ବଳିଦାନ ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଏ, ଈଶ୍ଵର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମନୋନୀତ କରିଥିଲେ | ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କ’ଣ ପାଇଁ ମନୋନୀତ କରିଥିଲେ? ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରେ ଯେ ସେ ଆମମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ‘ପୁତ୍ର’ ହେବାକୁ ମନୋନୀତ କରିଥିଲେ |
ଅନ୍ୟ ଅର୍ଥରେ, ବେଦ ପୁସ୍ତକାନ୍ (ବାଇବଲ) ପ୍ରକାଶ କରେ ଯେ ଏହି ବଳିଦାନ ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହେବା ପାଇଁ ଈଶ୍ଵର ନିଜକୁ ସିଦ୍ଧ ବଳିଦାନରେ ନିଜକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଦେବାକୁ ମନୋନୀତ କଲେ ସେତେବେଳେ ପୁରୁଷ ଏବଂ ମହିଳା ମନୋନୀତ ହୋଇଥିଲେ | ସେହି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅର୍ଥରେ ଆମମାନଙ୍କୁ ‘ଦେବତାଗଣ’ ବୋଲି କୁହାଯାଏ | ଯେଉଁମାନଙ୍କ ପାଇଁ (ଯେପରି ୟେଶୁ ସତସଙ୍ଗ ଉପରୋକ୍ତ ବିଷୟ ଘୋଷଣା କରେ) “ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କରାଯାଇଥିଲା” – ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ସତ୍ୟ ଅଟେ | ସେହି ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ପୁତ୍ରମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ହିଁ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ବଳିଦାନରେ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିଲା | ଯେପରି ପୁରୁଷସୁକ୍ତାର 6 ପଦରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ‘ଦେବତାଗଣ ପୁରୁଷ ସହିତ ନୈବେଦ୍ୟ ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ’ | ପୁରୁଷଙ୍କ ବଳିଦାନ ଆମମାନଙ୍କର ଶୁଦ୍ଧତା ଥିଲା |
ପୁରୁଷଙ୍କର ବଳିଦାନ – ସ୍ୱର୍ଗର ପଥ
ତେଣୁ ଆମେମାନେ ପ୍ରାଚୀନ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା ଓ ବେଦ ପୁସ୍ତକାମର ଜ୍ଞାନରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଯୋଜନା ପ୍ରକାଶ କରିଥିବା ଦେଖୁ | ଏହା ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଯୋଜନା – ଯାହା ଆମେମାନେ କେବେ କଳ୍ପନା କରି ନ ଥିଲୁ | ଏହା ମଧ୍ୟ ଆମ ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ କାରଣ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା 16 ପଦରେ ସମାପ୍ତ କରେ |
| ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ | ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାନ୍ତର |
| ଦେବତାଗଣ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ନୈବେଦ୍ୟ ରୂପେ ବଳି ଦେଇଥିଲେ। ଏହା ସର୍ବପ୍ରଥମ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ନୀତି ଅଟେ | ଏହା ମାଧ୍ୟମରେ ସାଧୁମାନେ ସ୍ୱର୍ଗ ପ୍ରାପ୍ତ କରନ୍ତି | | ୟଯନେନା ୟଯନାମାଜୟନ୍ତ ଦେବସ୍ତାନୀ ଧର୍ମଣୀ ପ୍ରଥମାନ୍ୟସାନ୍ ତେହା ନାକମ ମହିମାନା ସକାନ୍ତ ୟାତ୍ରା ପୁରବେ ଶୁଦ୍ଧୟଃ ସାଧ୍ୟା ସାନ୍ତିଦେବଃ |
ଜଣେ ସାଧୁ ‘ଜ୍ଞାନୀ’ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଟନ୍ତି | ଓ ସ୍ୱର୍ଗ ପାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରିବା ପ୍ରକୃତରେ ଏକ ବୁଦ୍ଧିମାନର ବିଷୟ ଅଟେ | ଏହା ଆମମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ ନାହିଁ | ଏହା ଅସମ୍ଭବ ନୁହେଁ | ଏହା କେବଳ ପବିତ୍ର ପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ, ଯେଉଁମାନେ ଅତ୍ୟଧିକ ଅନୁଶାସନ ଓ ଧ୍ୟାନ ମାଧ୍ୟମରେ ମୋକ୍ଷ ହାସଲ କରନ୍ତି | ଏହା କେବଳ ଗୁରୁମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ | ଅପରପକ୍ଷେ, ଏହା ଯୀଶୁଙ୍କ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ (ଯୀଶୁ ସତସଙ୍ଗ) ଭାବରେ ନିଜ ଦେହଧାରଣରେ ପୁରୁଷ ନିଜେ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ |
ପୁରୁଷଙ୍କର ବଳିଦାନ – ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପଥ ନାହିଁ
ବାସ୍ତବରେ ଏହା କେବଳ ଆମମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇ ନାହିଁ ବରଂ ପୁରୁଷସୁକ୍ତାର 15 ପଦରୁ 16 ମଧ୍ୟରେ ସାୟନାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ସଂସ୍କୃତ ମନ୍ତବ୍ୟ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଅଛି |
| ଇଂରାଜୀ ଅନୁବାଦ | ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାନ୍ତର |
| ଏହିପରି, ଯିଏ ଏହା ଜାଣେ, ସେ ମୃତ୍ୟୁହୀନ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଞ୍ଚିବାରେ ସକ୍ଷମ ହୁଏ | ଏଥିପାଇଁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଉପାୟ ଜ୍ଞାତ ନାହିଁ | ତାମେଭା ବିଦଭାନମ୍ରତା ଇହା ଭବତୀ ନାନୟା ପାଣ୍ଟା ଆୟାନାୟା ଭେଦ୍ଭତେ |
ଅନନ୍ତ ଜୀବନ (ମୃତ୍ୟୁହୀନତା) ପାଇବା ପାଇଁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଉପାୟ ଜଣା ନାହିଁ! ଅବଶ୍ୟ ଏହି ବିଷୟକୁ ଅଧିକ ପୁଙ୍ଖାନୁପୁଙ୍ଖ ଅଧ୍ୟୟନ କରିବା ବୁଦ୍ଧିମାନ ଅଟେ | ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମେମାନେ ବେଦ ପୁସ୍ତକମ୍ (ବାଇବଲ) ମାଧ୍ୟମରେ ଅଗ୍ରସର କରୁଅଛୁ ଯେ ଏହା କିପରି ଈଶ୍ଵର, ମାନବଜାତି ଓ ବାସ୍ତବତାର ଏକ ଅତ୍ୟଧିକ କାହାଣୀ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ ଯାହା ପୁରୁଷସୁକ୍ତାରେ କୁହାଯାଇଥିବା କାହାଣୀ ସହିତ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୁଏ | କିନ୍ତୁ ଆମେମାନେ ଏହି କାହାଣୀକୁ ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ କିମ୍ବା କ୍ରମରେ ଦେଖିନାହୁଁ | ତେଣୁ, ଆମେମାନେ ଆପଣଙ୍କୁ ଆମମାନଙ୍କ ସହିତ ବେଦ ପୁସ୍ତକାମରେ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରୁଅଛୁ, ଆରମ୍ଭରୁ ଆରମ୍ଭ କରି, ସୃଷ୍ଟି ବିଷୟରେ ଜାଣିବା, ପୁରୁଷଙ୍କର ଏହି ବଳିଦାନର ଆବଶ୍ୟକତା କ’ଣ, ମନୁଙ୍କ ବନ୍ୟା ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି କରିଥିବା ଦୁନିଆରେ କ’ଣ ଘଟିଥିଲା (ବେଦ ପୁସ୍ତକାନରେ ନୋହ) ଓ ବିଶ୍ଵର ରାଷ୍ଟ୍ରମାନେ କିପରି ସିଦ୍ଧ ବଳିଦାନର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଶିଖିଲେ ଓ ସଂରକ୍ଷଣ କଲେ ଯାହା ସେମାନଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁରୁ ମୁକ୍ତ କରିବ ଓ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରଦାନ କରିବ | ଅବଶ୍ୟ ଏହା ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ ଅଟେ |
* (ଏନଜେ ଶିନ୍ଦେ। ବେଦିକ ସାହିତ୍ୟରେ ପୁରୁଷସୁକ୍ତା (RV 10-90) (ସାଂସ୍କ୍ରୀତ୍ ଆଡଭାନ୍ସ ଷ୍ଟଡି ଅଫ୍ ସେଣ୍ଟର ଅଫ୍ ପବ୍ଲିକେସନ୍, ପୁନା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ) 1965