Skip to content
Home » ଯୀଶୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ଯେ ପ୍ରାଣ ଆମ ଜୀବନରେ ଦ୍ଵିଜ ଆଣିଥାଏ

ଯୀଶୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ଯେ ପ୍ରାଣ ଆମ ଜୀବନରେ ଦ୍ଵିଜ ଆଣିଥାଏ

  • by

ଦ୍ଵିଜ (द्विज) ର ଅର୍ଥ “ଦୁଇଥର ଜନ୍ମ” କିମ୍ବା “ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ” ।ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରଥମେ ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ଜନ୍ମ ହୁଏ ଏବଂ ପରେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଭାବରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଜନ୍ମ ହୁଏ ଏହା ଏହି ଧାରଣା ଉପରେ ଆଧାରିତ ।ଏହି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜନ୍ମ ପାରମ୍ପାରିକ ଭାବରେ ପବିତ୍ର ସୂତା (ଯାଗୋପାବିତା, ଉପଭିତା କିମ୍ବା ଜାଣେୟୁ) ପିନ୍ଧିବା ସମୟରେ ଉପନୟନ ସମାରୋହରେ ଘଟିବାର ପ୍ରତୀକ ଅଟେ ।ତଥାପି, ଯଦିଓ ପ୍ରାଚୀନ ବୈଦିକ (1500 – 600 ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ) ଗ୍ରନ୍ଥଗୁଡ଼ିକ ଯେପରିକି ବୌଦୟାନା ଗ୍ରୀହାସୁତ୍ର ଉପନୟନ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରେ, କୌଣସି ପ୍ରାଚୀନ ଗ୍ରନ୍ଥଗୁଡ଼ିକରେ ଦ୍ଵିଜ ବିଷୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇ ନାହିଁ ।ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ଅନୁସାରେ

ଏହାର ବିସ୍ତାର ବିଷୟ ପ୍ରଥମ ସହସ୍ର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗ୍ରନ୍ଥଗୁଡ଼ିକର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ପାଠ୍ୟରେ ଦେଖାଯାଏ ।ଦ୍ୱିଜ ଶବ୍ଦର ଉପସ୍ଥିତି ଏକ ଚିହ୍ନ ଅଟେ ଯେ ପାଠଟି ବୋଧହୁଏ ମଧ୍ୟ ଯୁଗର ଏକ ଭାରତୀୟ ପାଠ ଅଟେ |

ତେଣୁ ଯଦିଓ ଦ୍ୱିଜ ଆଜି ଏକ ଜଣାଶୁଣା ଧାରଣା, ଏହା ଅପେକ୍ଷାକୃତ ନୂତନ ଅଟେ ।ଦ୍ୱିଜ କେଉଁଠୁ ଆସିଲା?

ଥୋମାସଙ୍କ ଦ୍ାରା ଯୀଶୁ ଏବଂ ଦ୍ିଜ

ଲିପିବଦ୍ଧ ଅନୁଯାୟୀ ଦ୍ୱିଜ ଉପରେ ସର୍ବପ୍ରଥମ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ବ୍ୟକ୍ତି ଯୀଶୁ ଅଟନ୍ତି  ।ଯୋହନଙ୍କ ସୁସମାଚାର (50–100 CE ରେ  ଲେଖାଯାଇଥିଲା) ଯୀଶୁଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ଦ୍ୱିଜ ବିଷୟରେ ଏକ ଆଲୋଚନା ଉଲ୍ଲେଖ କରେ | ଏହା ହୋଇପାରେ ଯେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସେହି ଶିଷ୍ୟ ଥୋମାସ, ଯିଏ ପ୍ରଥମେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ 52 ରେ ମାଲାବାର ଉପକୂଳରେ ଭାରତ ଆସିଥିଲେ ଏବଂ ପରେ ଚେନ୍ନାଇକୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଜୀବନ ଏବଂ ଶିକ୍ଷାର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଦର୍ଶୀ ଭାବରେ ଆସିଥିଲେ, ସେ ଦ୍ୱିଜ ଧାରଣା ଆଣିଥିଲେ ଏବଂ ଏହା ଭାରତୀୟ ବ୍ୟାପି ଥିଲା |ଯୀଶୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ସହ ଥୋମାସର ଭାରତରେ ଆଗମନ ଭାରତୀୟ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ଦ୍ୱିଜର ଆବିର୍ଭାବ ସହିତ ସମକକ୍ଷ ଅଟେ |

ପ୍ରାଣା ମାଧ୍ୟମରେ ଯୀଶୁ ଏବଂ ଦ୍ିଜ

ଯୀଶୁଦ୍ୱିଜକୁ ଅପନୟନ ସହ ଯୋଡି ନଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଣା (प्राण) ସହ ଯୋଡିଥିଲେ, ଯାହାକି ଅନ୍ୟ ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ଧାରଣା ଅଟେ।ପ୍ରାଣ ନିଶ୍ୱାସ, ଆତ୍ମା, ବାୟୁ କିମ୍ବା ଜୀବନ ଶକ୍ତିକୁ ସୂଚାଏ ।ପ୍ରାଣାର ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ସମ୍ପୃକ୍ତ 3000 ବର୍ଷ ପୁରୁଣା ଚାନ୍ଦୋଗ୍ୟ ଉପନିଷଦ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଉପନିଷଦ ଏହି ଧାରଣାକୁ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, ଯେପରିକି କଥା, ମୁଣ୍ଡକା ଏବଂ ପ୍ରସନ ଉପନିଷଦ ।ବିଭିନ୍ନ ଗ୍ରନ୍ଥଗୁଡ଼ିକ ଏ ବିଷୟରେ ଅନେକ ଭାବରେ ବାଖ୍ୟା କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଣ ଏବଂ ଆୟୁର୍ବେଦ ସମେତ ଆମର ନିଶ୍ୱାସ / ନିଶ୍ୱାସକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଯୋଗ କୌଶଳକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ ।ପ୍ରାଣଗୁଡ଼ିକୁ ବେଳେବେଳେ ଆୟୁରସ (ପବନ) ଯେପରି ପ୍ରାଣ, ଆପଣ, ସମନା,  ଏବଂ ଭୟନ ଭାବରେ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ କରାଯାଏ |

ଏଠାରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ଦ୍ୱିଜର ପରିଚୟ ପ୍ରଦାନ କରେ ।(ଦ୍ୱିଜ, ଦ୍ୱିତୀୟ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ରେଫରେନ୍ସ, ପ୍ରାଣା, କିମ୍ବା ବାୟୁ, ଆତ୍ମା ଅଣ୍ଡରଲାଇନ୍ ହୋଇଥିବା ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ଚିହ୍ନଟ କରନ୍ତୁ)

ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନୀକଦୀମ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ, ସେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ଜଣେ ନେତା। ସେ ରାତ୍ରି ସମୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣ ଯେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଆଗତ ଗୁରୁ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ, କାରଣ ଆପଣ ଏହି ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର୍ମ କରୁଅଛନ୍ତି, ଈଶ୍ଵର ସାଙ୍ଗରେ ନ ଥିଲେ ସେହିସବୁ କେହି କରିପାରେ ନାହିଁ। ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ ନ ହେଲେ କେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଦେଖି ପାରେ ନାହିଁ। ନୀକଦୀମ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ବୃଦ୍ଧ ହେଲେ ମନୁଷ୍ୟ କିପ୍ରକାର ଜନ୍ମ ହୋଇ ପାରେ? ସେ କଅଣ ଦ୍ଵିତୀୟ ଥର ଆପଣା ମାତାର ଗର୍ଭରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଜନ୍ମ ହୋଇ ପାରେ? ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ କହୁଅଛି, ଜଳ ଓ ଆତ୍ମାରୁ ଜନ୍ମ ନ ହେଲେ କେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ପାରେ ନାହିଁ। ମାଂସରୁ ଯାହା ଜାତ, ତାହା ମାଂସ; ପୁଣି, ଆତ୍ମାରୁ ଯାହା ଜାତ, ତାହା ଆତ୍ମା। ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅବଶ୍ୟ ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମିବାକୁ ହେବ ବୋଲି ମୁଁ ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ କହିଲି, ଏଥିରେ ଚମତ୍କୃତ ହୁଅ ନାହିଁ। ବାୟୁ ଯେଉଁ ଦିଗରେ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେହି ଦିଗରେ ବହେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ଶଦ୍ଦ ଶୁଣିଥାଅ, କିନ୍ତୁ ତାହା କେଉଁଠାରୁ ଆସେ ପୁଣି କେଉଁଠାକୁ ଯାଏ, ତାହା ଜାଣ ନାହିଁ; ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଜାତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ସମ୍ଵନ୍ଧରେ ସେହିପ୍ରକାର। ନୀକଦୀମ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏହିସବୁ କିପରି ହୋଇ ପାରେ? ଯୀଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଇସ୍ରାଏଲର ଜଣେ ଗୁରୁ ହୋଇ ସୁଦ୍ଧା କଅଣ ଏହିସବୁ ବୁଝୁ ନାହଁ? ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଜାଣୁ, ତାହା କହୁ, ପୁଣି ଯାହା ଦେଖିଅଛୁ, ତାହା ବିଷୟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରୁ ନାହଁ। ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପାର୍ଥିବ ବିଷୟ କହିଲେ ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ବିଶ୍ଵାସ ନ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ଵର୍ଗୀୟ ବିଷୟ କହିଲେ କିପରି ବିଶ୍ଵାସ କରିବ? ଆଉ, ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ସ୍ଵର୍ଗରୁ ଅବତରଣ କଲେ, ତାହାଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେହି ସ୍ଵର୍ଗାରୋହଣ କରି ନାହିଁ। ପୁଣି, ମୋଶା ଯେପ୍ରକାର ପ୍ରାନ୍ତରରେ ସର୍ପକୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵକୁ ଉଠାଇଥିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଅବଶ୍ୟ ସେହିପ୍ରକାର ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵକୁ ଉଠାଯିବେ, ଯେପରି ଯେକେହି ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରେ, ସେ ଅନ; ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ। କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଜଗତକୁ ଏଡ଼େ ପ୍ରେମ କଲେ ଯେ, ସେ ଆପଣା ଅଦ୍ଵିତୀୟ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଦାନ କଲେ, ଯେପରି ଯେକେହି ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରେ, ସେ ବିନଷ୍ଟ ନ ହୋଇ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ। ଯେଣୁ ଜଗତର ବିଚାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ଵର ଆପଣା ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଜଗତକୁ ପ୍ରେରଣ ନ କରି, ଜଗତ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପରିତ୍ରାଣ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କଲେ। ଯେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କରେ, ସେ ବିଚାରିତ ହୁଏ ନାହିଁ; ଯେ ବିଶ୍ଵାସ କରେ ନାହିଁ, ସେ ବିଚାରିତ ହୋଇ ସାରିଲାଣି, କାରଣ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଅଦ୍ଵିତୀୟ ପୁତ୍ରଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ଵାସ କରି ନାହିଁ। ଆଉ, ସେହି ବିଚାର ଏହି, ଜଗତରେ ଜ୍ୟୋତିଃ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଅଛି, ଆଉ ଲୋକମାନେ ଜ୍ୟୋତିଃ ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଅନ୍ଧକାରକୁ ଭଲ ପାଇଲେ, ଯେଣୁ ସେମାନଙ୍କର କର୍ମସବୁ ମନ୍ଦ। କାରଣ ଯେକେହି କୁକର୍ମ କରେ, ଯେ ଜ୍ୟୋତିଃକି ଘୃଣା କରେ, ପୁଣି କାଳେ ତାହାର କର୍ମର ଦୋଷ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଜ୍ୟୋତିଃ ନିକଟକୁ ଆସେ ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ଯେକେହି ସତ୍ୟ ଆଚରଣ କରେ, ସେ ଜ୍ୟୋତିଃ ନିକଟକୁ ଆସେ, ଯେପରି ତାହାର କର୍ମସବୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ସାଧିତ ବୋଲି ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ।

ଯୋହନ 3:1-21[Ma1] 

ଏହି ବାର୍ତ୍ତାଳାପରେ ଅନେକ ଧାରଣା ଉଠାଯାଇଥିଲା ।ପ୍ରଥମେ, ଯୀଶୁ ଏହି ଦ୍ୱିତୀୟ ଜନ୍ମର ଆବଶ୍ୟକତାକୁ ନିଶ୍ଚିତ କଲେ (‘ତୁମେ ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ ହେବା ଉଚିତ୍) ।କିନ୍ତୁ ଏହି ଜନ୍ମରେ କୌଣସି ମାନବ ଦୂତ ନାହାଁନ୍ତି ।ପ୍ରଥମ ଜନ୍ମ, ‘ଶରୀରରୁ ଜନ୍ମ ଏବଂ ଶରୀରକୁ ଜନ୍ମ ଦିଏ ଏବଂ ‘ଜଳରୁ ଜନ୍ମ’, ମାନବଠାରୁ ଜନ୍ମ ଏଣୁ ମାନବ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ରୁହେ ।କିନ୍ତୁ ଦ୍ୱିତୀୟ ଜନ୍ମ (ଦ୍ୱିଜ) ତିନୋଟି ଈଶ୍ୱରୀୟ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରେ: ଈଶ୍ଵର, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଏବଂ ଆତ୍ମା ​​(ପ୍ରାଣ) ।ଆସନ୍ତୁ ଏ ବିଷୟରେ ଅଧୁକ ଜାଣିବା |

ଈଶ୍

ଯୀଶୁ କହିଲେ ଯେ ‘ଈଶ୍ଵର ଜଗତକୁ ଏଡ଼େ ପ୍ରେମ କଲେ …’ ଅର୍ଥାତ୍ ଈଶ୍ଵର ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି … ଦୁନିଆରେ ବାସ କରୁଥିବା ସମସ୍ତେ … ଏଥିରୁ କେହି ବଞ୍ଚିତ ନୁହେଁ ।ଏହି ପ୍ରେମର ପରିମାଣ ଉପରେ ପ୍ରତିଫଳିତ କରି ଆମେ ସମୟ ବିତାଇ ପାରିବା, କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଚାହାଁନ୍ତି ଯେ ଆମେ ପ୍ରଥମେ ଜାଣିବା ଉଚିତ ଯେ ଏହାର ଅର୍ଥ ଈଶ୍ଵର ଆପଣଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ।ଆପଣଙ୍କର ସ୍ଥିତି, ବର୍ଣ୍ଣ, ଧର୍ମ, ଭାଷା, ବୟସ, ଲିଙ୍ଗ, ଧନ, ଶିକ୍ଷା … ଯାହା ଭି ହେଉ ନା କାହିଁକି ଈଶ୍ଵର ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି … ଯେପରି ଉକ୍ତ ଅଛି:

କାରଣ ମୃତ୍ୟୁ କି ଜୀବନ, ଦୂତ କି କର୍ତ୍ତାପଣ, ବର୍ତ୍ତମାନ କି ଭବିଷ୍ୟତ କି ପରାକ୍ରମ, ଉଚ୍ଚସ୍ଥ ବିଷୟ କି ନୀଚସ୍ଥ ବିଷୟ କି ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସୃଷ୍ଟ ବସ୍ତୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରକାଶିତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରେମରୁ ଯେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ କରିପାରିବ ନାହିଁ, ଏହା ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ଜାଣେ।

ରୋମୀୟ  8:38-39

ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରେମ (ଏବଂ ମୋ ପାଇଁ) ଦ୍ୱିତୀୟ ଜନ୍ମର ଆବଶ୍ୟକତାକୁ ଦୂର କରେ ନାହିଁ (” ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ ନହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଦେଖି ପାରିବେ ନାହିଁ”) ।ବରଂ, ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରତି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରେମ ତାଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଲା |

କାରଣ ଈଶ୍ଵର ଜଗତକୁ ଏଡ଼େ ପ୍ରେମ କଲେ ଯେ, ସେ ଆପଣା ଅଦ୍ଵିତୀୟ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଦାନ କଲେ…..,”

ଆମକୁ ଅନ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୀୟ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣେ …

ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ର

‘ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର’ ଯୀଶୁ ଏଠାରେ ନିଜକୁ ସୂଚାଉଛନ୍ତି ।ଏହି ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ କ’ଣ ଆମେ ପରେ ଦେଖିବା ।ଏଠାରେ ସେ କହନ୍ତି ଯେ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଈଶ୍ଵର ପ୍ରେରଣ କଲେ ।ତା’ପରେ ସେ ଉଠାଯିବା ବିଷୟରେ ଏକ ବକ୍ତବ୍ୟ ବାକ୍ୟ କହନ୍ତି |

ପୁଣି, ମୋଶା ଯେପ୍ରକାର ପ୍ରାନ୍ତରରେ ସର୍ପକୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵକୁ ଉଠାଇଥିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଅବଶ୍ୟ ସେହିପ୍ରକାର ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵକୁ ଉଠାଯିବେ,

ଯୋହନ 3:14

ଏଠାରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ମୋଶାଙ୍କ ସମୟରେ ପ୍ରାୟ 1500 ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଘଟିଥିବା ଏବ୍ରୀୟ ବେଦରେ ଥିବା ବିବରଣକୁ ଏହା ଦର୍ଶାଏ:

ଏକ ପିତ୍ତଳ ସର୍ପ

ଅନନ୍ତର ସେମାନେ ଇଦୋମ ଦେଶ ପ୍ରଦକ୍ଷିଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ହୋର ପର୍ବତରୁ ସୂଫ ସାଗର ପଥ ଦେଇ ଯାତ୍ରା କଲେ; ପୁଣି ପଥ ସକାଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କର ପ୍ରାଣ ଅତି ସାହସହୀନ ହେଲା। ତହିଁରେ ଲୋକମାନେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓ ମୋଶାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କହିଲେ, କିହେତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାନ୍ତରରେ ମାରିବାକୁ ମିସର ଦେଶରୁ ବାହାର କରି ଆଣିଲ? ଦେଖ, ଏଠାରେ ରୋଟୀ ନାହିଁ ଓ ଜଳ ନାହିଁ; ପୁଣି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରାଣ ଏହି ଲଘୁ ଅନ୍ନକୁ ଘୃଣା କରେ। ସେତେବେଳେ ସଦାପ୍ରଭୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଦାହକ-ସର୍ପଣ ପ୍ରେରଣ କରନ୍ତେ, ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦଂଶନ କଲେ; ତହିଁରେ ଇସ୍ରାଏଲର ଅନେକ ଲୋକ ମଲେ। ଏନିମନ୍ତେ ଲୋକମାନେ ମୋଶାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ପାପ କଲୁ, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଓ ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଥା କହିଅଛୁ; ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଯେପରି ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ଏହି ସର୍ପମାନଙ୍କୁ ଦୂର କରିବେ। ତେଣୁ ମୋଶା ଲୋକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ। ତେବେ ସଦାପ୍ରଭୁ ମୋଶାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଗୋଟିଏ ଦାହକ-ସର୍ପ ନିର୍ମାଣ କରି ପତାକା-ଦଣ୍ତ ଉପରେ ରଖ; ତହିଁରେ ସର୍ପଦ୍ରଂଷ୍ଟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ତାହା ପ୍ରତି ଅନାଇଲେ ବଞ୍ଚିବ। ତହୁଁ ମୋଶା ପିତ୍ତଳର ଏକ ସର୍ପ ନିର୍ମାଣ କରି ପତାକା-ଦଣ୍ତ ଉପରେ ରଖିଲେ; ତହିଁରେ ସର୍ପ କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟକୁ ଦଂଶନ କଲେ, ସେ ସେହି ପିତ୍ତଳ ସର୍ପ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରନ୍ତେ, ବଞ୍ଚିଲା।

ଗଣନା ପୁସ୍ତକ 21:4-9

ଯୀଶୁ ଏହି କାହାଣୀ ବ୍ୟବହାର କରି ଈଶ୍ୱରୀୟ ବ୍ୟକ୍ତିରେ ତାଙ୍କର ଭୂମିକା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କଲେ ।ସର୍ପ କାମୁଡ଼ୁଥିବା ଲୋକଙ୍କ ସହ କ’ଣ ହୋଇଥାନ୍ତା ସେ ବିଷୟରେ ବିଚାର କରନ୍ତୁ |

ବିଷ ବିଷାକ୍ତ ସର୍ପ କାମୁଡ଼ିଲେ ଶରୀରରେ ସର୍ପବିଷ ପ୍ରବେଶ କରିଥାଏ। ସାଧାରଣ ଚିକିତ୍ସାରେ ବିଷକୁ ବାହାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରାଯାଏ; କାମୁଡ଼ୁଥିବା ଅଙ୍ଗକୁ ଜୋରରେ ବନ୍ଧାଯାଏ ଯେପରି ରକ୍ତ  ନ ବହେ ଏବଂ ସର୍ପର ବିଷ ଶରୀରରେ ବିସ୍ତାର ନ କରେ ସେଥିପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପକୁ ହ୍ରାସ କରୁ |

ଯେତେବେଳେ ସର୍ପ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ସଂକ୍ରମିତ କଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ କୁହାଯାଇଥିଲା ଯେ ଆରୋଗ୍ୟ ହେବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକ ପୋଲ ଉପରେ ରଖାଯାଇଥିବା ପିତ୍ତଳ ସର୍ପକୁ ଦେଖିବାକୁ ପଡ଼ିବ |

କେହି ନିକଟସ୍ଥ ଏକ ପିତ୍ତଳ ସର୍ପକୁ ଦେଖି  ସୁସ୍ଥ ହେବା ବିଷୟକୁ ଆପଣ କଳ୍ପନା କରି ଦେଖି ପାରନ୍ତି।କିନ୍ତୁ ଇସ୍ରାଏଲ ଶିବିରରେ ପ୍ରାୟ 3 ନିୟୁତ ଲୋକ ଥିଲେ (ସେମାନେ 600 000 ରୁ ଅଧିକ ସାମରିକ ବୟସର ପୁରୁଷ ଥିଲେ) – ଏହା ଏକ ବୃହତ ଆଧୁନିକ ସହରର ଆକାର ସହ ସମାନ ଥିଲା ।ସର୍ପ କାମୁଡ଼ି ଥିବା ଅନେକ ଲୋକ କିଲୋମିଟର ଦୂରରେ ଥିଲେ ଏବଂ ପିତ୍ତଳ ସର୍ପ ଏତେ ଦୂରରୁ ଦେଖି ପାରୁ ନଥିଲେ ।ତେଣୁ ସର୍ପ କାମୁଡ଼ିଥିବା ଲୋକକୁ ଏକ ନିସ୍ପତି ନେବାକୁ ପଡୁଥିଲା। କ୍ଷତକୁ ଜୋରରେ ବାନ୍ଧୁଥିଲେ ଏବଂ ରକ୍ତ ପ୍ରବାହ ଏବଂ ବିଷର ବିସ୍ତାରକୁ ରୋକିବା ପାଇଁ ସେମାନେ  ସତର୍କତା ଅବଲମ୍ବନ କରୁଥିଲେ ।କିମ୍ବା ସେମାନଙ୍କୁ ମୋଶାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦିଆଯାଇଥିବା ପ୍ରତିକାର ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାକୁ ପଡ଼ୁଥିଲା ଏବଂ ପୋଲ ଉପରେ ଥିବା ପିତ୍ତଳ ସର୍ପକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଅନେକ କିଲୋମିଟର ଚାଲିବାକୁ ପଡ଼ୁଥିଲା ।ଏହା ମୋଶାଙ୍କ ବାକ୍ୟରେ ବିଶ୍ୱାସ ବା ଅବିଶ୍ୱାସ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଥିଲା ଯାହା ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରୁଥିଲା |

ଯୀଶୁ ବୁଝାଉଥିଲେ ଯେ କ୍ରୁଶରେ ପୁନରୁ‌ତ୍‌ଥିତ ହେବା ତାଙ୍କୁ ପାପ ଓ ମୃତ୍ୟୁର ଦାସତ୍ୱରୁ ଆମକୁ ମୁକ୍ତ କରିବାର ଶକ୍ତି ଦେଇଥାଏ, ଯେପରି ପିତ୍ତଳ ସର୍ପ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ବିଷାକ୍ତ ମୃତ୍ୟୁର ଶକ୍ତିରୁ ମୁକ୍ତ କରିଥିଲା। ତଥାପି, ଯେପରି ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ପିତ୍ତଳ ସର୍ପର ପ୍ରତିକାର ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପୋଲକୁ ଦେଖିବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା ସେପରି  ଆମେ ମଧ୍ୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଦେଖିବା ଆବଶ୍ୟକ ।ଏଥିପାଇଁ ତୃତୀୟ ଈଶ୍ଵରୀୟ ବ୍ୟକ୍ତି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ |

ଆତ୍ମାପ୍ରାଣ

ଆତ୍ମା ବିଷୟରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବାବ୍ୟକୁ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତୁ

ବାୟୁ ଯେଉଁ ଦିଗରେ ଇଚ୍ଛା କରେ, ସେହି ଦିଗରେ ବହେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ଶଦ୍ଦ ଶୁଣିଥାଅ, କିନ୍ତୁ ତାହା କେଉଁଠାରୁ ଆସେ ପୁଣି କେଉଁଠାକୁ ଯାଏ, ତାହା ଜାଣ ନାହିଁ; ଆତ୍ମାଙ୍କଠାରୁ ଜାତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ସମ୍ଵନ୍ଧରେ ସେହିପ୍ରକାର।

ଯୋହନ 3:8[Ma2] 

ଏହା ଗ୍ରୀକ୍ ଶବ୍ଦ (ନ୍ୟୁମା) ଯାହାକି ‘ବାୟୁ’ ପରି ‘ଆତ୍ମା’ କୁ ସୂଚାଏ।ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆତ୍ମା ​​ବାୟୁ ପରି ଅଟେ ।କୌଣସି ମଣିଷ ସିଧାସଳଖ ବାୟୁକୁ ଦେଖି ନାହାଁ ।ଆପଣ ଏହାକୁ ଦେଖି ପାରିବ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ବାୟୁ ଆମ ଚାରିପାଖରେ ଅଛି ।ପବନ ଦେଖାଯାଏ ।ଆପଣ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ମାଧ୍ୟମରେ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ।ବାୟୁ ଯେବେ ବହେ ଏହା ପତ୍ରକୁ ହଲେ, କେଶ ଉଡ଼େ, ପତାକା ଉଡ଼େ  ଏବଂ ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକୁ ହଲାଇ ।ଆପଣ ବାୟୁକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।ବାୟୁ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ପ୍ରବାହିତ ହୁଏ ।କିନ୍ତୁ ଆମେ ଜାହାଜ ପାଲକୁ ଉଠାଇ ପାରିବା ଯାହା ଦ୍ଵାରା ପବନର ଶକ୍ତି ଆମକୁ ପାଲଟଣା ଜାହଜରେ ଭସେଇ ନେବ ।ପାଲକୁ ଉଠାଯାଇଥିବା ଏବଂ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ଉପକରଣ ସମୂହ ଜାହାଜକୁ ପବନର ବେଗରେ ଆମକୁ ବହନ କରିବାକୁ ଏହାକୁ ଶକ୍ତି ଦେଇଥାଏ ।ଏହା ବିନା ପବନର ଗତି ଏବଂ ଶକ୍ତି, ଯଦିଓ ଏହା ଆମ ଚାରିପାଖରେ ଗତି କରେ ତଥାପି ଆମର କୌଣସି ଲାଭ ହୁଅନ୍ତା ନାହିଁ |

ଆତ୍ମଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଏହପରି ହୁଏ ।ଆମର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ବାହାରେ ଆତ୍ମା ​​ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ଗତି କରନ୍ତି ।କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ​​ଗତି କଲାବେଳେ, ଆପଣ ଏଥିରେ  ପ୍ରଭାବିତ ହେବାକୁ କିମ୍ବା ଜୀବନ-ଶକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାକୁ, ଆପଣ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ନିଜ ଜୀବନରେ ସ୍ଥାନ ଦିଅନ୍ତୁ ।ସେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ବଦ୍ଧ କାରାଯାଇଥିଲା ଯିଏ ପିତ୍ତଳ ସର୍ପ ଅଟନ୍ତି, କିମ୍ବା ଆକାଶରେ ଉଠାଯାଇଥିବା ଜାହଜର ପାଲ ।ଯେବେ ଆମେ କ୍ରୁଶରେ ବିଦ୍ଧ ମନୁଷ୍ୟ ପୁତ୍ରଙ୍କ ଉପରେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁ, ଆମେ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ଆମ ଜୀବନରେ ଅନୁମତି ଦେଉ ।ତା’ପରେ ଆମେ ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ – ଆତ୍ମାରେ  ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଜନ୍ମ ହେଉ ।ତା’ପରେ ଆମେ ଆତ୍ମାର ବା ପ୍ରାଣର ଜୀବନ ପାଇଥାଉ ।ଆତ୍ମାର ପ୍ରାଣ ଆମକୁ ଭିତରୁ ଦ୍ଵିଜ ହେବାକୁ ସକ୍ଷମ କରେ, ଏବଂ ଉପନୟନ ପରି କେବଳ ବାହ୍ୟ ପ୍ରତୀକ ଭାବରେ ନୁହେଁ |

ଦ୍ିଜସ୍ର୍ଗରୁ

ଯୋହନଙ୍କ ସୁସମାଚାରରେ ଏହାକୁ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ କରାଯାଇଛି:

ମାତ୍ର ଯେତେ ଲୋକ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ, ଅର୍ଥାତ୍, ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ଵାସ କଲେ, ସେସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକାର ଦେଲେ; ସେମାନେ ରକ୍ତରୁ, ଶରୀରର ଇଚ୍ଛାରୁ ଅବା ମନୁଷ୍ୟର ଇଚ୍ଛାରୁ ଜାତ ହେଲେ ନାହିଁ, ବରଂ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରୁ ଜାତ ହେଲେ।

ଯୋହନ 1:12-13

ସନ୍ତାନ ହେବା ପାଇଁ ଜନ୍ମ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ, ତେଣୁ ‘ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ହେବା ପାଇଁ’ ଦ୍ୱିତୀୟ ଜନ୍ମ -ଦ୍ଵିଜର ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି ।ଦ୍ଵିଜକୁ ବିଭିନ୍ନ ରୀତିନୀତି ଅନୁଯାୟୀ ଉପନୟନ ପରି  ପ୍ରତୀକ କରାଯାଇପାରେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତ ଅନ୍ତରର ଦ୍ୱିତୀୟ ଜନ୍ମ ‘ମାନବ ବିଚାର’ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରାଯାଏ ନାହିଁ ।ଏକ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ରୀତି, ଯେତେ  ଭଲ, ଏହା ଜନ୍ମକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରେ, ଆମକୁ ଏହି ଜନ୍ମର ଆବଶ୍ୟକତାକୁ ସ୍ମରଣ କରାଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ଏହା ପୂରଣ କରିପାରିବ ନାହିଁ ।ଯେବେ ଆମେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ “ଗ୍ରହଣ କରୁ” ଏବଂ “ତାଙ୍କ ନାମରେ ବିଶ୍ଵାସ କରୁ” ସେତେବେ ଏହା ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ନିହିତ କାର୍ଯ୍ୟ ହୁଏ|

ଆଲୋକ ଏବଂ ଅନ୍ଧକାର

ଶତାବ୍ଦୀ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ଲୋକେ ପାଲ ବ୍ୟବହାର କରି ପବନର ଶକ୍ତି ବ୍ୟବହାର କରିଆସୁଛନ୍ତି, ବହୁ ପୂର୍ବରୁ ନାବିକ ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନକୁ ସେମାନେ ବୁଝି ପାରିଥିଲେ । ସେହିଭଳି, ଆମେ ନିଜ ମନରୁ ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ବୁଝି ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଦ୍ଵିତୀୟ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଆତ୍ମାଙ୍କର ଶକ୍ତିକୁ ବ୍ୟବହାର କରିପାରିବା । ଏହା ଆମର ବୁଝିବା ଶକ୍ତିର ଅଭାବ ନୁହେଁ ଯାହା ଆମକୁ ଏଥିରୁ ବାଧା ଦେବ । ଯୀଶୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଯେ ଏହା ହୁଏତ ଅନ୍ଧକାର ପ୍ରତି ଆମର ପ୍ରେମ (ଆମର ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ିକ) ଯାହା ସତ୍ୟର ଆଲୋକକୁ ଆସିବାକୁ ଆମକୁ ବାରଣ କରିଥାଏ |

ନୀକଦୀମ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଏହିସବୁ କିପରି ହୋଇ ପାରେ?

ଯୋହନ 3:19

ଏହା ଆମର ବୁଦ୍ଧିମାନ ହେବା ଅପେକ୍ଷା  ଆମର  ନୈତିକ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଯାହା ଆମର ଦ୍ୱିତୀୟ ଜନ୍ମକୁ ରୋକିଥାଏ | ଏହା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଆଲୋକକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ଆମକୁ ଉପଦେଶ ଦିଆଯାଏ |

କିନ୍ତୁ ଯେକେହି ସତ୍ୟ ଆଚରଣ କରେ, ସେ ଜ୍ୟୋତିଃ ନିକଟକୁ ଆସେ, ଯେପରି ତାହାର କର୍ମସବୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କଠାରେ ସାଧିତ ବୋଲି ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ।

 ଯୋହନ 3:21

ତାଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକ କିପରି ଆଲୋକକୁ ଆସିବା ବିଷୟରେ ଆମକୁ ଅଧିକ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ତାହା ଆମେ ଦେଖୁ |

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *