ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ? ପଦ୍ମ, ଶଙ୍ଖ ଏବଂ ଯୋଡା ମାଛରେ ଗୁନା ଚିତ୍ର

ପଦ୍ମ ଫୁଲ ଦକ୍ଷିଣ ଏସିଆର ପ୍ରତୀକ ଅଟେ । ପଦ୍ମ ଫୁଲ ପ୍ରାଚୀନ ଇତିହାସରେ ଏକ ପ୍ରମୁଖ ପ୍ରତୀକ ଥିଲା, ଯାହା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଆସିଛି | ପଦ୍ମଗଛର ପତ୍ରର ଏକ ନିଆରା ଗଠନ ଥାଏ ଯାହାକି ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ ସୟଂ ସଫା କରିବାର କ୍ଷମତା ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଫୁଲଗୁଡିକରେ ମାଟିର କୋଣସି ଦାଗ ଲାଗି ନଥାଏ | ଏହି ପ୍ରାକୃତିକ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ଫୁଲକୁ ମୃତ୍ତିକାର ଏକ ନିର୍ଗତ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ରୂପେ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାଏ, ଯେଉଁଥିରେ ମଇଳା ଛୁଇଁ ନ ଥାଏ |  ପ୍ରଥମେ ୠଗ୍ ବେଦା ପଦ୍ମକୁ ଏକ ଉପମା ରୂପେ ଉଲ୍ଲେଖ କରେ (RV 5.LXVIII.7-9), ଯେଉଁଠାରେ ଏହା ଏକ ଶିଶୁର ନିରାପଦ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଇଚ୍ଛାକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଅଛି |

ଯେବେ ବିଷ୍ଣୁ ଏକ ଗେଡ଼ା ଭାମନା ଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ସହଯୋଗୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ମହାନ ଘୂର୍ଣ୍ଣିବଳୟ ସମୁଦ୍ରରେ ପଦ୍ମ କିମ୍ବା କମଳ ପରି ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଲେ | ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ କମଳ ଫୁଲ ସହିତ ଏକ ଘନିଷ୍ଠ ସମ୍ପର୍କ ରହିଅଛି କାରଣ ସେ ନିଜେ ଫୁଲରେ ବାସ କରନ୍ତି |

ଶଙ୍ଖଟି ରୀତିନୀତି ଏବଂ ଧାର୍ମିକ ମହତ୍ତ୍ୱର ଏକ ଶଙ୍ଖ ଖୋଳ ଅଟେ | ଶଙ୍ଖଟି ଏକ ବୃହତ୍ ସମୁଦ୍ର ଶାବକର ଖୋଳ କିନ୍ତୁ ପୁରାଣରେ ଶଙ୍ଖ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କର ପ୍ରତୀକ ଅଟେ ଏବଂ ଏହା ପ୍ରାୟତଃ ତୂରୀ ଭାବରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ |

ପଦ୍ମ ଏବଂ ଶଙ୍ଖ ଆଠଟି ଅଷ୍ଟମଙ୍ଗଳ (ଶୁଭ ଚିହ୍ନ) ଶିକ୍ଷାଦାନ ଉପକରଣ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇଟି ଉପକରଣ ଅଟେ  | ସେଗୁଡ଼ିକ କାଳଜୟୀ ଗୁଣ ପାଇଁ ଚିତ୍ର ବା ପ୍ରତୀକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି | ଅନେକ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ଗୁଣ, ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ପ୍ରାକୃତିକ ଶକ୍ତି ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ହୁଏ ଯାହା ଏକ ସମୟରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏ ଏବଂ ବିଶ୍ଵକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଚାଲିଥାଏ | ସମକ୍ଷା ଚିନ୍ତାଧାରାରେ ତିନୋଟି ଗୁଣ ହେଲେ: ସତ୍ଭ (ଭଲ, ସୃଜନଶୀଳ, ସୁସଂଗତ), ରାଜ (ଉତ୍ସାହୀ, ସକ୍ରିୟ, ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱରେ) ଏବଂ ତମାସ୍ (ଅନ୍ଧକାର, ବିନାଶକାରୀ, ବିଶୃଙ୍ଖଳା) | ନୟା ଏବଂ ବୈଷେଶିକ ଚିନ୍ତାଧାରା ଅଧିକ ଗୁଣକୁ ଅନୁମତି ଦିଏ | ଗୋଟିଏ ଗୁଣ ପରି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ କିପରି?

ଯୀଶୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ଏକ ଶାସକ ଗୁଣ, ଏକ ଗୁଣ ଭାବରେ ଦେଖିଲେ, ଯେହେତୁ ଏହା ଜଗତକୁ ବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଭାବରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରୁଥିଲା | ସେ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଯେ ଆମକୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରାଯାଇଛି, କିନ୍ତୁ ଏଥିପାଇଁ ଏକ ଦ୍ଵିଜ ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ | ତା’ପରେ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଗୁଣ ବୁଝିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଭିଦ, ଶଙ୍ଖ, ଏବଂ ଯୋଡାମାଛ (ଆଷ୍ଟାମଙ୍ଗଳ ଚିହ୍ନ) ବ୍ୟବହାର କରି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ପ୍ରକୃତି ବା ଗୁଣ ଉପରେ ଏକ କାହାଣୀ (ଯାହାକୁଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କୁହାଯାଏ)ରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ | ରାଜ୍ୟ ବିଷୟରେ ତାଙ୍କର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକ ଏଠାରେ ଦିଆଯାଇଅଛି |

ସେହି ଦିନ ଯୀଶୁ ଘରୁ ବାହାରିଯାଇ ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ବସିଲେ। ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଏକତ୍ର ହେବାରୁ ସେ ଯାଇ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ବସିଲେ, ପୁଣି ଲୋକସମୂହ କୂଳରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲେ। ଆଉ, ଯୀଶୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ଵାରା ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ କଥା କହିଲେ, ଦେଖ, ଜଣେ ବୁଣାଳି ବୁଣିବାକୁ ବାହାରିଲା। ସେ ବୁଣୁ ବୁଣୁ କେତେକ ବିହନ ବାଟ ପାଖରେ ପଡ଼ିଲା, ପୁଣି ଚଢ଼େଇମାନେ ଆସି ସେଗୁଡ଼ିକ ଖାଇଗଲେ। ଆଉ କେତେକ ଅଳ୍ପ ମାଟି ଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ିଲା ଏବଂ ବେଶୀ ମାଟି ନ ଥିବାରୁ ଶୀଘ୍ର ଗଜା ହେଲା, କିନ୍ତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଠନ୍ତେ, ଜଳିପୋଡ଼ିଗଲା ଓ ଚେର ନ ଥିବାରୁ ଶୁଖିଗଲା। ଆଉ କେତେକ କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଡ଼ିଲା, ପୁଣି କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ଉଠି ବଡ଼ ହୋଇ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଚାପି ପକାଇଲା। ମାତ୍ର ଅନ୍ୟ କେତେକ ଭଲ ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ିଲା ଓ ଫଳ ଫଳିଲା, କେତେକ ଶହେ ଗୁଣ, କେତେକ ଷାଠିଏ ଗୁଣ, ପୁଣି କେତେକ ତିରିଶ ଗୁଣ। ଯାହାର କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ।

ମାଥିଉ 13:1-9

ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅର୍ଥ କ’ଣ? ଆମକୁ ଅନୁମାନ କରିବାକୁ ପଡିବ ନାହିଁ, ଯେହେତୁ ସେ ପଚାରିଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏହାର ଅର୍ଥ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ:

ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୀଜବପନକାରୀର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶୁଣ। ଯେକେହି ରାଜ୍ୟର ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ନ ବୁଝେ, ପାପାତ୍ମା ଆସି ତାହାର ହୃଦୟରେ ଯାହା ବୁଣାଯାଇଥିଲା, ତାହା ହରଣ କରିନିଏ, ସେ ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା ବାଟ ପାଖ ଭୂମି ସଦୃଶ।

ମାଥିଉ 13:18-19

ଯେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବାକ୍ଷଣି ଆନନ୍ଦରେ ତାହା ଗ୍ରହଣ କରେ, କିନ୍ତୁ ତାହାଠାରେ ଚେର ନ ମାଡ଼ିବାରୁ କ୍ଷଣକାଳମାତ୍ର ସ୍ଥିର ହୋଇ ରୁହେ, ପରେ ବାକ୍ୟ ସକାଶେ କ୍ଳେଶ ବା ତାଡ଼ନା ଘଟିଲେ ସେହିକ୍ଷଣି ବିଘ୍ନ ପାଏ, ସେହି ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂମି ସଦୃଶ।

ମାଥିଉ 13:20-21

ଯେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣେ, ପୁଣି ସାଂସାରିକ ଚିନ୍ତା ଓ ଧନର ମାୟା ବାକ୍ୟକୁ ଚାପିପକାଏ, ଆଉ ସେ ଫଳହୀନ ହୁଏ, ସେହି ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା କଣ୍ଟକମୟ ଭୂମି ସଦୃଶ।

ମାଥିଉ 13:22

କିନ୍ତୁ ଯେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ବୁଝେ ଓ ପ୍ରକୃତରେ ଫଳ ଫଳେ, କେହି ଶହେ ଗୁଣ, କେହି ଷାଠିଏ ଗୁଣ, କେହି ତିରିଶ ଗୁଣ, ସେହି ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା ଉତ୍ତମ ଭୂମି ସଦୃଶ।

ମାଥିଉ 13:23

ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ବାର୍ତ୍ତା ଉପରେ ଚାରୋଟି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଅଛି | ପ୍ରଥମ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ କ’ଣସି ‘ବୁଝାମଣା’ ନାହିଁ ଏବଂ ତେଣୁ ମନ୍ଦତା ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟରୁ ବାର୍ତ୍ତା ବହନ କରିନିଏ | ଅବଶିଷ୍ଟ ତିନୋଟି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସକରାତ୍ମକ ଏବଂ ସେମାନେ ଆନନ୍ଦରେ ବାର୍ତ୍ତା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି | କିନ୍ତୁ କଠିନ ସମୟରେ, ଏହି ବାର୍ତ୍ତା ଆମ ହୃଦୟରେ ନିହାତି ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ ଆବଶ୍ୟକ |ଏହା  ଆମ ଜୀବନକୁ ପ୍ରଭାବିତ ନକରି ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ଗ୍ରାହ୍ୟ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ନୁହେଁ | ତେଣୁ ଏହି ଦୁଇଟି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା, ଯଦିଓ ସେମାନେ ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ବାର୍ତ୍ତା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ, ତଥାପି  ସେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ହୃଦୟରେ ବାର୍ତ୍ତାକୁ ବିକାଶ ହେବାକୁ ଦେଇ ନଥିଲା | କେବଳ ଚତୁର୍ଥ ହୃଦୟ, ଯିଏ ‘ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣେ ଏବଂ ବୁଝେ’, ପ୍ରକୃତରେ ଈଶ୍ଵର ଯାହା ଚାହୁଁଥିଲେ ତାହା ଗ୍ରହଣ କରିବ |

ଯୀଶୁ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶିଖାଇଲେ ଯେପରି ଆମେ ନିଜକୁ ପଚାରିବା: ‘ମୁଁ ଏହି ମାଟି ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଟି?’ 

ବାଳୁଙ୍ଗାର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ

ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବା ପରେ ଯୀଶୁ ବାଳୁଙ୍ଗା ବ୍ୟବହାର କରି ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶିଖାଇଲେ |

ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେଇ କହିଲେ, ସ୍ଵର୍ଗରାଜ୍ୟ ଆପଣା କ୍ଷେତରେ ଭଲ ବିହନ ବୁଣିଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସଦୃଶ; ମାତ୍ର ଲୋକେ ନିଦ୍ରା ଯାଇଥିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କ ଶତ୍ରୁ ଆସି ସେହି ଗହମ ମଧ୍ୟରେ ବାଳୁଙ୍ଗା ବୁଣିଦେଇ ଚାଲିଗଲା। ଯେତେବେଳେ ପତ୍ର ବାହାରି ଫଳ ଫଳିବାକୁ ଲାଗିଲା, ସେତେବେଳେ ବାଳୁଙ୍ଗା ମଧ୍ୟ ଦେଖାଗଲା। ସେଥିରେ ଗୃହକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଦାସମାନେ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ, ସାଆନ୍ତେ, ଆପଣ କଅଣ ନିଜ କ୍ଷେତରେ ଭଲ ବିହନ ବୁଣି ନ ଥିଲେ? ତେବେ ବାଳୁଙ୍ଗାଗୁଡ଼ାକ କେଉଁଠାରୁ ହେଲା? ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ଜଣେ ଶତ୍ରୁ ଏହା କରିଅଛି। ପୁଣି, ଦାସମାନେ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତେବେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ସେଗୁଡ଼ାକ ଉପାଡ଼ି ଏକାଠି କରୁ, ଏହା କଅଣ ଆପଣଙ୍କର ଇଚ୍ଛା? କିନ୍ତୁ ସେ କହିଲେ, ନା, କାଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାଳୁଙ୍ଗା ଏକାଠି କରୁକରୁ ସେଗୁଡ଼ାକ ସାଙ୍ଗରେ ଗହମ ଉପାଡ଼ି ପକାଇବ। ଶସ୍ୟ ନ କାଟିବା ଯାଏ ଦୁହିଁକି ଏକାଠି ବଢ଼ିବାକୁ ଛାଡ଼ିଦିଅ, ଆଉ ଶସ୍ୟ କାଟିବା ସମୟରେ ମୁଁ କଟାଳିମାନଙ୍କୁ କହିବି, ପୋଡ଼ିବା ପାଇଁ ଆଗେ ବାଳୁଙ୍ଗା ଏକାଠି କରି ବିଡ଼ା ବାନ୍ଧ, କିନ୍ତୁ ଗହମ ମୋʼ ଅମାରରେ ସଂଗ୍ରହ କରି ରଖ।

ମାଥିଉ 13:24-30

ଏଠାରେ ସେ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରନ୍ତି |

ପରେ ସେ ଲୋକସମୂହକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, କ୍ଷେତର ବାଳୁଙ୍ଗାର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ରୂପେ ବୁଝାଇ ଦିଅନ୍ତୁ। ଯୀଶୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଉତ୍ତମ ବିହନ ଯେ ବୁଣନ୍ତି, ସେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର; କ୍ଷେତ ଜଗତ; ଭଲ ବିହନ ରାଜ୍ୟର ସନ୍ତାନ-ମାନେ; ବାଳୁଙ୍ଗା ପାପାତ୍ମାର ସନ୍ତାନମାନେ; ଯେଉଁ ଶତ୍ରୁ ତାହା ବୁଣିଲା, ସେ ଶୟତାନ; ଶସ୍ୟ କାଟିବା ସମୟ ଯୁଗାନ୍ତ, ପୁଣି କଟାଳିସବୁ ଦୂତମାନେ। ଅତଏବ, ବାଳୁଙ୍ଗା ଯେପରି ଏକାଠି କରାଯାଇ ନିଆଁରେ ପୋଡ଼ାଯାଏ, ଯୁଗା; ସମୟରେ ସେପରି ଘଟିବ। ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆପଣା ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରିବେ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରୁ ସମସ୍ତ ବିଘ୍ନଜନକ ବିଷୟ ଓ ଅଧର୍ମାଚାରୀମାନଙ୍କୁ ସଂଗ୍ରହ କରିବେ, ପୁଣି ସେମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିକୁଣ୍ତରେ ନିକ୍ଷେପ କରିବେ, ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ। ସେତେବେଳେ ଧାର୍ମିକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପରି ତେଜୋମୟ ଦେଖାଯିବେ। ଯାହାର କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ।

ମାଥିଉ 13: 36-43

ସୋରିଷ ଦାନା ଏବଂ ଖମୀରର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ

ଯୀଶୁ ଅନ୍ୟ ସାଧାରଣ ଉଦ୍ଭିଦଗୁଡ଼ିକର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସହିତ କିଛି ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟ ଶିଖାଇଲେ |

ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେଇ କହିଲେ, ସ୍ଵର୍ଗରାଜ୍ୟ ଏପ୍ରକାର ଗୋଟିଏ ସୋରିଷଦାନା ପରି, ଯାହା ନେଇ ଜଣେ ଲୋକ ଆପଣା କ୍ଷେତରେ ବୁଣିଲା। ତାହା ତ ସବୁ ବୀଜଠାରୁ କ୍ଷୁଦ୍ର, ମାତ୍ର ତାହା ବଢ଼ିଲେ ସବୁ ଶାଗଠାରୁ ବଡ଼ ହୋଇ ଏପରି ଗଛ ହୁଏ ଯେ, ଆକାଶର ଚଢ଼େଇମାନେ ଆସି ତାହାର ଡାଳରେ ବାସ କରନ୍ତି। ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, ସ୍ଵର୍ଗରାଜ୍ୟ ଖମୀର ସଦୃଶ; ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ତାହା ଘେନି ମହଣେ ମଇଦା ମଧ୍ୟରେ ଘୋଡ଼ାଇ ରଖିଲା, ଆଉ ଶେଷରେ ସମସ୍ତ ଖମୀରମୟ ହେଲା।

ମାଥିଉ 13:31-33

ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଏହି ଦୁନିଆରେ କ୍ଷୁଦ୍ର ଏବଂ ତୁଚ୍ଛରୁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ କିନ୍ତୁ ଖମୀର ଏବଂ କ୍ଷୁଦ୍ର ବୀଜ ପରି ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ | ଏହା ଜବରଦସ୍ତ କିମ୍ବା ଏକାଥରକେ ହୋଇନଥାଏ, ଏହାର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଅଦୃଶ୍ୟ କିନ୍ତୁ ସର୍ବତ୍ର ବ୍ୟାପିଥାଏ |

ପୋତା ଧନ ଏବଂ ବହୁମୂଲ୍ୟ ମୁକ୍ତାର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ

ସ୍ଵର୍ଗରାଜ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୁପ୍ତ ହୋଇଥିବା ଧନ ସଦୃଶ। ଜଣେ ଲୋକ ତାହା ଦେଖି ଗୋପନ କରି ରଖିଲା ଓ ଆନନ୍ଦରେ ଯାଇ ଆପଣାର ସର୍ବସ୍ଵ ବିକ୍ରୟ କରି ସେହି କ୍ଷେତ୍ରକୁ କ୍ରୟ କଲା। ପୁନଶ୍ଚ, ସ୍ଵର୍ଗରାଜ୍ୟ ଉତ୍ତମ ଉତ୍ତମ ମୁକ୍ତା ଅନ୍ଵେଷଣ କରୁଥିବା ଜଣେ ବଣିକ ସଦୃଶ। ଗୋଟିଏ ବହୁମୂଲ୍ୟ ମୁକ୍ତା ଦେଖି ସେ ଯାଇ ଆପଣାର ସର୍ବସ୍ଵ ବିକ୍ରୟ କରି ସେହି ମୁକ୍ତାକୁ କ୍ରୟ କଲା।

ମାଥିଉ 13:44 -46

କେତେକ ଶଙ୍ଖ ଖୋଳ ଭିତରେ ଗୋଲାପୀ-ବହୁମୂଲ୍ୟ ମୋତି ଲୁକ୍କାୟିତ

ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ମୂଲ୍ୟ ଉପରେ କେନ୍ଦ୍ରିତ | ଏକ କ୍ଷେତରେ ଲୁଚି ରହିଥିବା ଧନ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ | ମୋତି ଲୁକ୍କାୟିତ ହୋଇଥିବା କ୍ଷେତ୍ର ଦେଇ ଯାଉଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକେ କ୍ଷେତ୍ରର ମୂଲ୍ୟ ଜାଣି ନଥାନ୍ତି ଏବଂ ତେଣୁ ଏଥିରେ ଆଗ୍ରହୀ ନଥାନ୍ତି | କିନ୍ତୁ କେହି ଜଣେ ସେହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଧନ ଅଛି ବୋଲି ଜାଣି ନିଜର ସମସ୍ତ  ବହୁମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପତ୍ତିକୁ ବିକ୍ରୟ କରି – ଏହି କ୍ଷେତ୍ରକୁ କିଣି ଏଥିର ମୋତିକୁ ଲାଭକରେ |

ଏହା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ – ଏକ ମୂଲ୍ୟ ଯାହାକୁ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏହାର ମୂଲ୍ୟ ଦେଖୁଥିବା ଅଳ୍ପ ଲୋକ ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରନ୍ତି |

ଜାଲର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ

ପୁନଶ୍ଚ ସ୍ଵର୍ଗରାଜ୍ୟ ସମୁଦ୍ରରେ ନିକ୍ଷିପ୍ତ ସର୍ବପ୍ରକାର ମତ୍ସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହକାରୀ ଗୋଟିଏ ଟଣାଜାଲ ସଦୃଶ। ତାହା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଅନ୍ତେ ଲୋକେ କୂଳକୁ ଟାଣି ଆଣିଲେ, ପୁଣି ବସି ଭଲଯାକ ଖାଳୋଇରେ ଏକାଠି କରି ରଖିଲେ, କିନ୍ତୁ ମନ୍ଦଗୁଡ଼ାକ ଫୋପାଡ଼ିଦେଲେ। ଯୁଗା; ସମୟରେ ସେହିପରି ଘଟିବ; ଦୂତମାନେ ବାହାରି ଆସି ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଷ୍ଟମାନଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ କରିବେ, ପୁଣି ସେମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିକୁଣ୍ତରେ ପକାଇଦେବେ; ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ।

ମାଥିଉ 13:47-50

ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ ଯୀଶୁ ଅଷ୍ଟମଙ୍ଗଳ – ମାଛର ଯୋଡ଼ା  ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ବ୍ୟବହାର କଲେ | ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦୁଇ ଗୋଷ୍ଠୀରେ ବିଭକ୍ତ କରିବ ଯେପରି ମତ୍ସ୍ୟଜୀବୀମାନେ ମାଛମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ କରନ୍ତି | ଏହା ବିଚାର ଦିନରେ ହେବ।

ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ରହସ୍ୟମୟ ଭାବରେ ଖମୀର ପରି; ଅଧିକାଂଶ ଲୁକ୍କାୟିତ ମୂଲ୍ୟ ସହିତ; ଏବଂ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସୃଷ୍ଟି କରି ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ | ଯେଉଁମାନେ ବୁଝନ୍ତି ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହା ଲୋକଙ୍କୁ ପୃଥକ କରେ | ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକ ଶିଖାଇବା ପରେ ଯୀଶୁ ତାଙ୍କ ଶ୍ରୋତାମାନଙ୍କୁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଲେ |

ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଏହିସବୁ କଥା ବୁଝିଲ? ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହଁ।

ମାଥିଉ 13:51

ଆପଣଙ୍କ ବିଷୟରେ କ’ଣ? ଯଦି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ଏକ ଗୁଣ୍ଡ ଭାବରେ ବୁଝାଯାଏ ଯାହା ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ ନିଜ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ରଖିଛି, ଏହା ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଲାଭଜନକ ନୁହେଁ ଯଦି ଏହା ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନକୁ  ମଧ୍ୟ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ରଖି ନାହିଁ | କିନ୍ତୁ କିପରି?

ଯୀଶୁ ଗଙ୍ଗା ତିର୍ଥ ପରି ଜୀବନ୍ତ ଜଳର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସହିତ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରନ୍ତି |