ଭଗବତ୍ ଗୀତା ମହାଭାରତ ଉପନ୍ୟାସର ଜ୍ଞାନ କେନ୍ଦ୍ର ଅଟେ। ଯଦିଓ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହାକୁ ଗୀତା (ଗୀତ) ଭାବରେ ଲେଖାଯାଏ । କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ମହାନ ଯୁଦ୍ଧ ପୂର୍ବରୁ – ରାଜ ପରିବାରର ଦୁଇ କୁଳ ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧକୁ, ଗୀତା ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ ଏବଂ ରାଜକୀୟ ଯୋଦ୍ଧା ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବାର୍ତ୍ତାଳାପକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ । ଏହି ଆସୁଥିବା ଯୁଦ୍ଧରେ ପରସ୍ପରକୁ ବିରୋଧ କରି ପ୍ରାଚୀନ ରାଜବଂଶର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ରାଜା କୁରୁଙ୍କ ରାଜବଂଶର ଦୁଇଟି ଶାଖାର ଯୋଦ୍ଧା ଏବଂ ଶାସକମାନେ ସଜ୍ଜିତ ହୋଇଥିଲେ। ରାଜବଂଶରେ ଶାସନ କରିବାର ଅଧିକାର ପାଣ୍ଡବ ରାଜା ଯୁଧିଷ୍ଠିରଠାରେ କିମ୍ବା କୌରଭ ରାଜା ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନଠାରେ ଅଛି ବୋଲି ପାଣ୍ଡବ ଓ କୌରଭମାନେ – ଯୁଦ୍ଧ କରୁଥିଲେ। ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କଠାରୁ ସିଂହାସନ ଅକ୍ତିଆର କରିଥିଲେ ତେଣୁ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଏବଂ ତାଙ୍କର ପାଣ୍ଡାଭ ସହଯୋଗୀମାନେ ଏହାକୁ ଫେରାଇ ଆଣିବାକୁ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ। ପାଣ୍ଡବ ଯୋଦ୍ଧା ଅର୍ଜୁନ ଏବଂ ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଭଗବତ୍ ଗୀତା ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ସ୍ୱାଧୀନତା ଏବଂ ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା କଠିନ ପରିସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରକୃତ ଜ୍ଞାନକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥାଏ ।
ଗୀତସଂହିତା ଏବ୍ରୀୟ ବେଦ ପୁସ୍ତକାନ୍ ଉପନ୍ୟାସର ଜ୍ଞାନ ସାହିତ୍ୟର କେନ୍ଦ୍ର ଅଟେ । ଯଦିଓ ସେଗୁଡ଼ିକ ସାଧାରଣତଃ ଗୀତ (ଗୀତସମୂହ) ଭାବରେ ଲିଖିତ । ଗୀତସଂହିତା ଦୁଇ ବିରୋଧୀ ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବଡ଼ ଯୁଦ୍ଧ ପୂର୍ବରୁ ସଦାପ୍ରଭୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଅଭିଷିକ୍ତ (= ଶାସକ) ଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାର୍ତାଲାପକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ । ଏହି ଆସୁଥିବା ଯୁଦ୍ଧର ଦୁଇ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ମହାନ ଯୋଦ୍ଧା ଏବଂ ଶାସକମାନେ ପ୍ରସ୍ତୁତ । ଗୋଟିଏ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଜଣେ ରାଜା ଅଛନ୍ତି ଯିଏ କି ପ୍ରାଚୀନ ରାଜବଂଶର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ପିତୃପୁରୁଷ ରାଜା ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶଧର । କେଉଁ ପକ୍ଷରେ ଶାସନ କରିବାର ଅଧିକାର ଅଛି ବୋଲି ଉଭୟ ପକ୍ଷ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ । ଗୀତସଂହିତା 2 ଈଶ୍ଵର ଏବଂ ତାଙ୍କ ଶାସକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସ୍ୱାଧୀନତା, ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଆଶୀର୍ବାଦର ବାର୍ତ୍ତାଳାପକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ ।
ସେହିପରି ଆପଣ ଭାବୁ ନାହାଁନ୍ତି କି?
ଯେପରି ସଂସ୍କୃତ ବେଦଗୁଡ଼ିକର ଜ୍ଞାନ ବୁଝିବାବା ପାଇଁ ଭଗବତ୍ ଗୀତା ଏକ ମାଧ୍ୟମ, ସେହିପରି ଏବ୍ରୀୟ ବେଦଗୁଡ଼ିକର ଜ୍ଞାନ ବୁଝିବାକୁ ଗୀତସଂହିତା ଏକ ମାଧ୍ୟମ ଅଟେ। ସେହି ଜ୍ଞାନ ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ ଗୀତସଂହିତାର ମୌଳିକ ପୃଷ୍ଠଭୂମି ଓ ମୁଖ୍ୟ ରଚୟିତା ରାଜା ଦାଉଦଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆମମାନଙ୍କୁ ଜାଣିବା ଆବଶ୍ୟକ ଅଟେ ।
ରାଜା ଦାଉଦ କିଏ ଥିଲେ ଏବଂ ଗୀତସଂହିତାଗୁଡ଼ିକ କ’ଣ?
ଐତିହାସିକ ସମୟସୀମାରେ ରାଜା ଦାଉଦ, ଗୀତ ଏବଂ ଲେଖା
ଇସ୍ରାଏଲର ଇତିହାସରୁ ନିଆଯାଇଥିବା ସମୟସୀମାରୁ ଆପଣ ଦେଖିପାରିବେ ଯେ ଦାଉଦ ପ୍ରାୟ 1000 ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ, ଶ୍ରୀ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ସହସ୍ର ବର୍ଷ ଏବଂ ଶ୍ରୀ ମୋଶାଙ୍କ 500 ବର୍ଷ ପରେ ଜୀବିତ ଥିଲେ। ଦାଉଦ ମେଷପାଳକ ପାଳକ ନିଜ ଘରର ମେଷମାନଙ୍କୁ ଚରାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଗୋଲିୟତ୍ ନାମକ ଜଣେ ଶତ୍ରୁ ତଥା ବିଶାଳ ବ୍ୟକ୍ତି ଏକ ସେନା ବାହିନୀର ନେତୃତ୍ୱ ନେଲେ, ତେଣୁ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ନିରାଶ ହୋଇ ପରାସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ। ଦାଉଦ ଗଲିୟାତକୁ ଯୁଦ୍ଧରେ ହତ୍ୟା କଲେ। ଜଣେ ବିଶାଳ ଯୋଦ୍ଧା ଉପରେ ଜଣେ ମେଷପାଳକ ବାଳକର ଏହି ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ବିଜୟ ଦାଉଦଙ୍କୁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ କରିଥିଲା ।
ଅବଶ୍ୟ, ଅନେକ ଦିନପରେ ଏବଂ କଠିନ ଅନୁଭୂତି ପରେ ସେ ରାଜା ହୋଇଥିଲେ କାରଣ ତାଙ୍କର ବିଦେଶ ତଥା ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ଶତ୍ରୁ ଥିଲେ, ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରୁଥିଲେ । ଦାଉଦ ଶେଷରେ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ଶତ୍ରୁ ଉପରେ ବିଜୟୀ ହେଲେ କାରଣ ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା କରିଥିଲେ ଏବଂ ଈଶ୍ଵର ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଏବ୍ରୀୟ ବେଦରେ ଥିବା ଅନେକ ପୁସ୍ତକ ଦାଉଦଙ୍କ ଏହି ସଂଘର୍ଷ ଏବଂ ବିଜୟ ବିଷୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ ।
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁନ୍ଦର ଗୀତ ଏବଂ କବିତା ରଚନା କରିଥିବା ଜଣେ ସଂଗୀତଜ୍ଞ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ଦାଉଦ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଥିଲେ । ଏହି ଗୀତ ଏବଂ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦ୍ଵାର ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ ବେଦ ପୁସ୍ତକାନରେ ଗୀତସଂହିତା ପୁସ୍ତକ ଗଠନ କରିଥିଲେ।
ଗୀତସଂହିତାରେ ‘ଖ୍ରୀଷ୍ଟ’ ଙ୍କର ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ
ଯଦିଓ ଦାଉଦ ଜଣେ ମହାନ ରାଜା ଏବଂ ଯୋଦ୍ଧା ଥିଲେ, ସେ ତାଙ୍କ ରାଜ ବଂଶରୁ ଆସୁଥିବା ଏକ ‘ଖ୍ରୀଷ୍ଟ’ ଙ୍କ ବିଷୟରେ ଗୀତରେ ଲେଖିଥିଲେ ଯିଏ ତାଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ଏବଂ ଅଧିକାରରେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ । ଭଗବତ ଗୀତା ପରି ଏକ ରାଜ ଯୁଦ୍ଧ ଦୃଶ୍ୟକୁ ପ୍ରକାଶ କରି ଏବ୍ରୀୟ ବେଦର ଗୀତସଂହିତା 2 ରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ପରିଚିତ କରାଯାଇଛି ।
ଗୋଷ୍ଠୀୟମାନେ କାହିଁକି କଳହ କରନ୍ତି; ଜନବୃନ୍ଦ କାହିଁକି ଅନର୍ଥକ ବିଷୟ ଭାଳନ୍ତି? ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଅଭିଷିକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଭୂପତିଗଣ ଠିଆ ହୁଅନ୍ତି ଶାସନକର୍ତ୍ତୃଗଣ ଏକତ୍ର ମନ୍ତ୍ରଣା କରନ୍ତି, ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ବନ୍ଧନ ଛିଣ୍ତାଇ ପକାଉ ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ସେମାନଙ୍କ ରଜ୍ଜୁ ଦୂର କରି ଦେଉ। ଯେ ସ୍ଵର୍ଗରେ ଉପବିଷ୍ଟ, ସେ ହସିବେ; ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବେ। ତହୁଁ ସେ ଆପଣା କୋପରେ ସେମାନଙ୍କୁ କଥା କହିବେ ଓ ଆପଣା ମହାକୋପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟାକୁଳ କରିବେ; ମାତ୍ର ମୁଁ ଆପଣା ରାଜାଙ୍କୁ ଆପଣା ପବିତ୍ର ପର୍ବତ ସିୟୋନରେ ସ୍ଥାପନ କରିଅଛି। ମୁଁ ସେହି ବିଧାନ ପ୍ରଚାର କରିବି; ସଦାପ୍ରଭୁ ମୋତେ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଆମ୍ଭର ପୁତ୍ର; ଆଜି ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ଜନ୍ମ ଦେଲୁ। ଆମ୍ଭ ନିକଟରେ ମାଗ, ତେବେ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭର ଉତ୍ତରାଧିକାର ନିମନ୍ତେ ଗୋଷ୍ଠୀୟମାନଙ୍କୁ ଓ ତୁମ୍ଭର ଅଧିକାର ନିମନ୍ତେ ପୃଥିବୀର ପ୍ରାନ୍ତଭାଗସବୁ ତୁମ୍ଭକୁ ଦେବା। ତୁମ୍ଭେ ଲୌହଦଣ୍ତରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭାଙ୍ଗିବ; ତୁମ୍ଭେ କୁମ୍ଭକାରର ପାତ୍ର ପରି ସେମାନଙ୍କୁ ଚୂର୍ଣ୍ଣ କରିବ। ଏହେତୁ ହେ ରାଜଗଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏବେ ଜ୍ଞାନବାନ ହୁଅ, ହେ ପୃଥିବୀର ବିଚାରକର୍ତ୍ତୃଗଣ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କର। ଭୟରେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କର ସେବା କର ଓ କମ୍ପିତ ହୋଇ ଉଲ୍ଲାସ କର। ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଚୁମ୍ଵନ କର, ନୋହିଲେ ସେ କ୍ରୁଦ୍ଧ ହେବେ ଓ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପଥରେ ବିନଷ୍ଟ ହେବ, କାରଣ ଶୀଘ୍ର ତାହାଙ୍କର କ୍ରୋଧ ପ୍ରଜ୍ଵଳିତ ହେବ। ଯେଉଁମାନେ ତାହାଙ୍କର ଶରଣ ନିଅନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତେ ଧନ୍ୟ।
ଗୀତସଂହିତା 2[R1]
ଏଠାରେ ପୁଣିଥରେ ସେହି ବାକ୍ୟକୁ ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଛି କିନ୍ତୁ ଗ୍ରୀକ୍ ଭାଷାରୁ ଯେପରି ପୂର୍ବରୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି ।….
ଗୋଷ୍ଠୀୟମାନେ କାହିଁକି କଳହ କରନ୍ତି; ଜନବୃନ୍ଦ କାହିଁକି ଅନର୍ଥକ ବିଷୟ ଭାଳନ୍ତି?
ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓ ତାହାଙ୍କ ଅଭିଷିକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଭୂପତିଗଣ ଠିଆ ହୁଅନ୍ତି ଓ ଶାସନକର୍ତ୍ତୃଗଣ ଏକତ୍ର ମନ୍ତ୍ରଣା କରନ୍ତି,
ଗୀତସଂହିତା 2: 1-2 – Greek LXX[R2]
କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧର ଫଳାଫଳ
ଯେପରି ଆପଣ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ଗୀତସଂହିତା 2 ରେ ‘ଖ୍ରୀଷ୍ଟ’ / ‘ଅଭିଷିକ୍ତ’ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଭଗବଦ ଗୀତାରେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧ ସହିତ ପ୍ରାୟ ସମାନ । କିନ୍ତୁ କିଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦେଖାଯାଏ ଯେତେବେଳେ ଆମେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧର ବହୁ ପୂର୍ବରୁ ଯୁଦ୍ଧ ବିଷୟରେ ଭାବିବା । ଅର୍ଜୁନ ଏବଂ ପାଣ୍ଡବମାନେ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟ ହାସଲ କରିଥିଲେ, ଏବଂ ସେଠାରେ କ୍ଷମତା ଏବଂ ଶାସନର କୌରବଙ୍କୁ ପାଣ୍ଡବକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ କରି ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କୁ ଜଣେ ଯୋଗ୍ୟ ରାଜା କଲେ। ସମସ୍ତ ପାଣ୍ଡବ ଭାଇ ଏବଂ କୃଷ୍ଣ ସହିତ 18 ଦିନିଆ ଯୁଦ୍ଧରେ, କେବଳ ଅଳ୍ପ କେତେଜଣ ବଞ୍ଚିଥିଲେ – ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ମାତ୍ର 36 ବର୍ଷ ଶାସନ କରିବା ପରେ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ସିଂହାସନ ତ୍ୟାଗ କରି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ନାତି ପାରିକଶୀତଙ୍କୁ ଏହି ଆଖ୍ୟା ଦେଇଥିଲେ। ତା’ପରେ ସେ ଦ୍ରୌପଦୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଭାଇମାନଙ୍କ ସହିତ ହିମାଳୟ ଅଭିମୁଖେ ଯାତ୍ରା କଲେ। ଏହି ଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଦ୍ରୌପଦୀ ଏବଂ ଚାରି ପାଣ୍ଡବ – ଭୀମା, ଅର୍ଜୁନ, ନକୁଳ ଏବଂ ସହଦେବଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା। ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାର ଅନୁମତି ମିଳିଥିଲା। କୌରବଙ୍କ ମାତା ଗାନ୍ଧାରୀ ଯୁଦ୍ଧ ବନ୍ଦ ନକରିବାରୁ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଉପରେ କ୍ରୋଧିତ ହୋଇଥିଲେ, ତେଣୁ ସେ ତାଙ୍କୁ ଅଭିଶାପ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ଯୁଦ୍ଧର 36 ବର୍ଷ ପରେ ନିଜ- ଗୋଷ୍ଠୀର ଯୁଦ୍ଧ ହେତୁ ହଠାତ୍ ଏକ ତୀର ଦ୍ୱାରା ଗୁଳି ଚଳାଇ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା। କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧ ଏବଂ ତା’ପରେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ହତ୍ୟା ଜଗତକୁ କଳିଯୁଗକୁ ନେଇଗଲା।
ତେବେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧରୁ ଆମେ କ’ଣ ଶିଖିଲେ?
କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧରୁ ଆମ ପାଇଁ ଫଳ
ହଜାରେ ବର୍ଷ ପରେ ବଞ୍ଚିବା ଆମ ପାଇଁ, ଆମେ ନିଜକୁ ଅଧିକ ଆବଶ୍ୟକ କରୁ । ଆମେ ସଂସାରରେ ବାସ କରୁ, କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା, ରୋଗ, ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁ ଛାଇରେ ବାସ କରୁ । ଆମେ ସରକାରମାନଙ୍କ ଅଧୀନରେ ବାସ କରୁ ଯାହା ସାଧାରଣତଃ ଦୁର୍ନୀତିଗ୍ରସ୍ତ ଏବଂ ଶାସକମାନଙ୍କର ଧନୀ ଏବଂ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ । ଆମେ ଅନେକ ଉପାୟରେ କଳିଯୁଗର ପ୍ରଭାବ ଅନୁଭବ କରୁ ।
ଆମେ ଏପରି ଏକ ସରକାର ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରିବା ଉଚିତ୍ ଯେଉଁଥିରେ ଦୁର୍ନୀତିକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦିଆଯିବ ନାହିଁ, ଯାହା କଳିଯୁଗର ସମାଜର ଅଧୀନରେ ନଥିବ ଏବଂ ସଂସାରର ଚିରସ୍ଥାୟୀ ପାପ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁରୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ମୁକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିବ ।
ଗୀତସଂହିତା 2 ର ଆସୁଥିବା ‘ଖ୍ରୀଷ୍ଟ’ ଙ୍କଠାରୁ ଆମ ପାଇଁ ଫଳ
ଗୀତସଂହିତା 2 ରେ ଉପସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିବା ‘ଖ୍ରୀଷ୍ଟ’ ଆମର ଏହି ଆବଶ୍ୟକତା କିପରି ପୂରଣ କରିବ ତାହା ଏବ୍ରୀୟ ୠଷିଗଣ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରନ୍ତି । ଏହି ଆବଶ୍ୟକତା ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ଏହା ଏକ ଯୁଦ୍ଧ ଆବଶ୍ୟକ କରିବ, କିନ୍ତୁ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଯୁଦ୍ଧ ଏବଂ ଗୀତସଂହିତା 2 ରେ ଚିତ୍ରିତ ଯୁଦ୍ଧଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଯୁଦ୍ଧ । ଏହା ଏକ ଯୁଦ୍ଧ ଯାହା କେବଳ ‘ଖ୍ରୀଷ୍ଟ’ କରିପାରିବେ । ଏହି ଭବିଷ୍ୟଦ୍ବକ୍ତାମାନେ ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି ଯେ ଶକ୍ତି ଏବଂ ଅଧିକାର ଦ୍ୱାରା ଆରମ୍ଭ ହେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପାପ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁରୁ ମୁକ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ଆମର ସେବାରୁ ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି ଯେ ଗୀତସଂହିତା 2 ର ରାସ୍ତା, ଯାହାକି ଦିନେ ପହଞ୍ଚିବ, ପ୍ରଥମେ ଅନ୍ୟ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଏକ ଲମ୍ୱା ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ କରେ, ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଦଖଲକାରୀଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରିବାକୁ, ସାମରିକ ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, ବରଂ ସଂସାରରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରେମ ଏବଂ ବଳିଦାନ ଦ୍ୱାରା । ଦାଉଦଙ୍କ ରାଜ ବୃକ୍ଷର ମୃତ ମୂଳରୁ ଆମେ ଏହି ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରୁ ।