ରାଜସ୍ଥାନର ମେହେନ୍ଦୀପୁର ନିକଟସ୍ଥ ବାଲାଜୀ ମନ୍ଦିର, ମନ୍ଦ ଆତ୍ମା, ଭୂତ, ଭୂତ, କଳ୍ପନା ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କଠାରୁ ଭୂତ ଛଡ଼ାଇବାରେ ଜଣାଶୁଣା । ହନୁମାନ ଜୀ (ଭଗବାନ ହନୁମାନ ଶିଶୁ ରୂପରେ) ବାଲା ଜୀ ବା ବାଲାଜୀ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ଜଣାଶୁଣା । ତାଙ୍କର ବାଲାଜୀ ମନ୍ଦିର, ଦୁଷ୍ଟ ଆତ୍ମା ଦ୍ୱାରା ପୀଡ଼ିତମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ମନ୍ଦିର ବା ତୀର୍ଥସ୍ଥାନ ଅଟେ । ଏହିପରି ସମସ୍ତ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଦଖଲରୁ ମୁକ୍ତ ଆଶାରେ ହଜାର ହଜାର ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀ, ଭକ୍ତ ଏବଂ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଦୁଃଖୀ ଲୋକ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିର ପରିଦର୍ଶନ କରନ୍ତି। ଏହି ବାଲାଜୀ କିମ୍ବା ହନୁମାନ ଜୀ ମନ୍ଦିରରେ ଭୂତାତ୍ମା ଏବଂ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକ ପାଇଁ ଏକ ସାଧାରଣ ସ୍ଥାନ ଅଟେ ତେଣୁ ମେହେନ୍ଦୀପୁର ହେଉଛି ଏକ ବାଲାଜୀ ତୀର୍ଥସ୍ଥାନ ଯାହା ଆତ୍ମାଗୁଡ଼ିକଠାରୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରେ ବୋଲି ଲୋକେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ।
ବିଖ୍ୟାତ ବ୍ୟକ୍ତି ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ ଭିନ୍ନ ମୋତ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି କିନ୍ତୁ କହନ୍ତି ଯେ ହନୁମାନ ନିଜେ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଦର୍ଶନ ଦେଇଥିଲେ, ତେଣୁ ହନୁମାନଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ସେଠାରେ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା । ଖବର ମୁତାବକ, ଶ୍ରୀ ମେହେନ୍ଦୀପୁର ବାଲାଜୀ ମନ୍ଦିରରେ ଲୋକମାନେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟାନୁଭୂତିହୀନ, ଏକ ସମ୍ମୋହକ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଏମିତିକି ଏପରିକି କାନ୍ଥରେ ବନ୍ଧାହୋଇ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି । ମଙ୍ଗଳବାର ଏବଂ ଶନିବାର ଦିନ ଭକ୍ତମାନେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ଆସନ୍ତି କାରଣ ଏଗୁଡ଼ିକ ବାଲାଜୀଙ୍କ ଦିନ । ଆରତୀ, କିମ୍ବା ପୂଜା ସମୟରେ ପୀଡିତାମାନଙ୍କ ଚିତ୍କାର ଶୁଣିବାକୁ ମିଳେ ଏବଂ ଲୋକମାନେ ନିଆଁ ଜଳି, ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟଭାବେ ଭାବରେ ନାଚୁଥିବା ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ ।
ବେଦ ପୁସ୍ତକାନରେ ଭୂତ ଏବଂ ମନ୍ଦଆତ୍ମା
ପ୍ରକୃତରେ ମନ୍ଦଆତ୍ମା ଇତିହାସରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମାନସିକ, ଶାରୀରିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଇଥିଲେ । କାହିଁକି? ସେମାନେ କେଉଁଠାରୁ ଆସନ୍ତି?
ବେଦ ପୁସ୍ତକାନ (ବାଇବେଲ) ଉଲ୍ଲେଖ କରେ ଯେ ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନରେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିଥିବା ଶୟତାନ, ଅନେକ ପତିତ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପରିଚାଳିତ କରେ । ପ୍ରଥମ ମନୁଷ୍ୟ ସର୍ପକୁ ଶୁଣିବା ଦିନଠାରୁ, ଏହି ମନ୍ଦଆତ୍ମା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନିଜ ବଶରେ କରି ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କଲେ । ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଥମ ମନୁଷ୍ୟ ସର୍ପର କଥା ଶୁଣିଲେ, ସତ୍ୟ ଯୁଗ ସମାପ୍ତ ହେଲା ଏବଂ ଆମ ଉପରେ ଏହି ଆତ୍ମାକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଏବଂ ବଶ କରିବାର ଅଧିକାର ଦିଆଗଲା ।
ଯୀଶୁ ଏବଂ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ
ଯୀଶୁ ଅଧିକାର ସହିତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ । ତାଙ୍କର ସେହି ଅଧିକାର ଅଛି ବୋଲି ଦର୍ଶାଇବାକୁ, ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଉଥିବା ମନ୍ଦ ଆତ୍ମା, ଭୂତମାନଙ୍କୁ ବାହାର କଲେ ।
ଯୀଶୁ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତି
ଭୂତ ବା ଆତ୍ମା ସହିତ ଯୀଶୁଙ୍କର ଅନେକ ସାକ୍ଷାତ ହୋଇଥିଲା । ଯଦିଓ ସେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା, ସୁସମାଚାର ଅନୁଯାୟୀ ସେ ଅନେକ ମନ୍ଦଆତ୍ମାକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଥିଲେ । ଏଠାରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତକୁ ସୁସ୍ଥ କରିବାର ବିବରଣୀ ଦିଆଯାଇଛି:
ପରେ ସେମାନେ କଫର୍ନାହୂମକୁ ଗଲେ, ଆଉ ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁ ବିଶ୍ରାମବାରରେ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ। ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ଵିତ ହେଲେ,କାରଣ ସେ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପରି ଶିକ୍ଷା ନ ଦେଇ ଅଧିକାରପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପରି ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ। ସେହିକ୍ଷଣି ସେମାନଙ୍କ ସମାଜଗୃହରେ ଥିବା ଜଣେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାବିଷ୍ଟ ଲୋକ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲା, ହେ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର କଅଣ ଅଛି? ତୁମ୍ଭେ କି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବାକୁ ଆସିଲ? ତୁମ୍ଭେ କିଏ, ତାହା ମୁଁ ଜାଣେ; ତୁମ୍ଭେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କର ସେହି ପବିତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି। ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ଧମକ ଦେଇ କହିଲେ, ଚୁପ୍ କର୍, ଏହାଠାରୁ ବାହାରିଯା। ସେଥିରେ ସେହି ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଟା ତାହାକୁ ମୋଡ଼ି ପକାଇ ଅତି ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵରରେ ପାଟି କରି ତାହାଠାରୁ ବାହାରିଗଲା। ଏଥିରେ ସମସ୍ତେ ଏତେ ବିସ୍ମୟାନ୍ଵିତ ହେଲେ ଯେ, ସେମାନେ ବାଦାନୁବାଦ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ କଅଣ? ଏ ତ ଅଧିକାରଯୁକ୍ତ ନୂତନ ଶିକ୍ଷା ! ସେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାମାନଙ୍କୁ ସୁଦ୍ଧା ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତି, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି। ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କ ସମ୍ଵନ୍ଧୀୟ ସମାଚାର ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ଗାଲିଲୀର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗସ୍ଥ ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳରେ ବ୍ୟାପିଗଲା।
ମାର୍କ 1:21-28
ପରେ ସୁସମାଚାର ଏକ ଆରୋଗ୍ୟ ବିଷୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକମାନେ ମେହେନ୍ଦୀପୁର ବାଲାଜୀ ମନ୍ଦିର ପରି ଏକ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଶୃଙ୍ଖଳିତ କରିବାକୁ ଶିକୁଳିରେ ବାନ୍ଧି ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେହି ଶିକୁଳିଗୁଡ଼ିକ ତାକୁ ଧରି ରଖିବାରେ ଅସମର୍ଥ ହୋଇଥିଲା । ସୁସମାଚାର ଏହାକୁ ଏହିପରି ଉଲ୍ଲେଖ କରେ ।
ପରେ ସେମାନେ ସମୁଦ୍ରର ପରପାରସ୍ଥ ଗରାଶୀୟ-ମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ। ଯୀଶୁ ନୌକାରୁ ଓହ୍ଳାଇବାମାତ୍ରେ ଜଣେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାବିଷ୍ଟ ଲୋକ ସମାଧି-ସ୍ଥାନରୁ ବାହାରି ତାହାଙ୍କୁ ଭେଟିଲା। ସେ ସମାଧି-ସ୍ଥାନରେ ବାସ କରୁଥିଲା, ପୁଣି କେହି ତାହାକୁ ଜଞ୍ଜିରରେ ସୁଦ୍ଧା ଆଉ ବାନ୍ଧି ପାରୁ ନ ଥିଲେ, କାରଣ ସେ ଅନେକ ଥର ବେଡ଼ି ଓ ଜଞ୍ଜିରରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ଜଞ୍ଜିର ଛିଣ୍ତାଇଦେଇ ବେଡ଼ିସବୁ ଖଣ୍ତ ଖଣ୍ତ କରି ଭାଙ୍ଗି ପକାଇଥିଲା ଓ ତାହାକୁ ବଶରେ ରଖିବାକୁ କାହାରି ବଳ ନ ଥିଲା। ସେ ଦିନରାତି ସବୁବେଳେ ସମାଧି-ସ୍ଥାନ ଓ ପର୍ବତରେ ରହି ଚିତ୍କାର କରୁଥିଲା, ପୁଣି ପ୍ରସ୍ତରରେ ଆପଣାକୁ କ୍ଷତବିକ୍ଷତ କରୁଥିଲା। ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦୂରରୁ ଦେଖି ଦୌଡ଼ିଆସି ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲା, ଆଉ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵରରେ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲା, ହେ ପରାତ୍ପର ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ମୋର କଅଣ ଅଛି? ତୁମ୍ଭକୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମରେ ଶପଥ ଦେଉଅଛି, ମୋତେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦିଅ ନାହିଁ। କାରଣ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ, ଆରେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା, ଏହି ଲୋକଠାରୁ ବାହାରିଯା। ଆଉ, ଯୀଶୁ ତାହାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୋର ନାଁ କଅଣ? ସେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ମୋର ନାଁ ବାହିନୀ, ଯେଣୁ ଆମେ ଅନେକ। ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଅଞ୍ଚଳରୁ ବାହାରକୁ ପଠାଇ ନ ଦିଅନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ବହୁତ ବିନତି କଲା। ସେଠାରେ ପର୍ବତ କଡ଼ରେ ଗୋଟିଏ ଘୁଷୁରିପଲ ଚରୁଥିଲା। ଆଉ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରି କହିଲେ, ସେହି ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପଶିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ପଠାଅ। ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତେ, ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାଗୁଡ଼ାକ ବାହାରି ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପଶିଲେ; ସେଥିରେ ସେହି ପଲ ଅତି ବେଗରେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ତୀଖସ୍ଥାନରୁ ସମୁଦ୍ରରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ିମଲେ। ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ଦୁଇହଜାର ଥିଲା। ସେମାନଙ୍କୁ ଚରାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ପଳାଇଯାଇ ନଗର ଓ ପଲ୍ଳୀଗୁଡ଼ିକରେ ତାହା ଜଣାଇଲେ; ସେଥିରେ ଲୋକେ କଅଣ ଘଟିଛି ବୋଲି ଦେଖିବାକୁ ଆସିଲେ। ପୁଣି, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେହି ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ, ଅର୍ଥାତ୍, ଯାହାକୁ ପୂର୍ବରେ ବାହିନୀ ଭୂତ ଲାଗିଥିଲା, ତାହାକୁ ଲୁଗା ପିନ୍ଧି ଭଲ ମନରେ ବସିଥିବା ଦେଖି ଭୀତ ହେଲେ। ଆଉ, ଯେଉଁମାନେ ଦେଖିଥିଲେ, ସେମାନେ ସେହି ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ପ୍ରତି କିପରି କଅଣ ଘଟିଥିଲା, ତାହା ଓ ଘୁଷୁରିମାନଙ୍କ ବିଷୟ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ। ସେଥିରେ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସୀମାରୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବାକୁ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ପରେ ସେ ନୌକାରେ ଚଢ଼ିବା ସମୟରେ, ଯେଉଁ ଲୋକକୁ ପୂର୍ବରେ ଭୂତ ଲାଗିଥିଲା, ସେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ଥରକୁ ଥର ବିନତି କଲା। କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଅନୁମତି ନ ଦେଇ ତାହାକୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଗୃହକୁ, ତୁମ୍ଭର ଆତ୍ମୀୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଅ, ପୁଣି ପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଯେ ଯେ କର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ଯେଉଁ ଦୟା ଦେଖାଇଅଛନ୍ତି, ସେହିସବୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଣାଅ। ତହିଁରେ ସେ ଚାଲିଯାଇ, ଯୀଶୁ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯେ ଯେ କର୍ମ କରିଥିଲେ, ସେହିସବୁ ଦେକାପଲିରେ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ଲାଗିଲା; ସେଥିରେ ସମସ୍ତେ ଚମତ୍କୃତ ହେଲେ।
ମାର୍କ 5: 1-20
ମନୁଷ୍ୟ ଶରୀରରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଭାବରେ, ଯୀଶୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବା ପାଇଁ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳ ଭ୍ରମଣ କରିଥିଲେ । ସେ ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକେ ବାସ କରୁଥିଲେ ସେଠାକୁ ଯାଉଥିଲେ, ଭୂତ ଏବଂ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କେବଳ ଆପଣା ବାକ୍ୟରେ ସୁସ୍ଥ କରୁଥିଲେ ।
ଯୀଶୁ ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତି
କରୋନାଭାଇରସ୍ ଆକସ୍ମିକ ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବ ହେତୁ ମାର୍ଚ୍ଚ 17, 2020 ରେ ମେହେନ୍ଦୀପୁର ବାଲାଜୀ ମନ୍ଦିରର ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କାଳ ପାଇଁ ବନ୍ଦ ହୋଇଯାଇଥିଲା। ଯଦିଓ ମନ୍ଦଆତ୍ମାଠାରୁ ଆରୋଗ୍ୟ ପାଇଁ ଲୋକପ୍ରିୟ, ମେହେନ୍ଦୀପୁର ବାଲାଜୀ ଭକ୍ତମାନେ ଏହି ନୂତନ ସଂକ୍ରାମକ ରୋଗରେ ଅସୁରକ୍ଷିତ ଅଟନ୍ତି । ତଥାପି, ଯୀଶୁ କେବଳ ଲୋକଙ୍କୁ ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାଗୁଡ଼ିକ ଠାରୁ ମୁକ୍ତି କରିନଥିଲେ, ବରଂ ସଂକ୍ରାମକ ରୋଗରୁ ମଧ୍ୟ ରକ୍ଷା କରିଥିଲେ। ଏହିପରି ଗୋଟିଏ ସୁସ୍ଥତାକୁ ଲିପିବଦ୍ଧ କରାଯାଇଛି:
ଥିମଧ୍ୟରେ ଜଣେ କୁଷ୍ଠୀ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ଜାନୁ ପାତି ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରି କହିଲା, ଆପଣ ଯଦି ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୋତେ ଶୁଚି କରି ପାରନ୍ତି। ସେଥିରେ ସେ ଦୟାରେ ବିଗଳିତ ହୋଇ ହସ୍ତ ବିସ୍ତାର କରି ତାହାକୁ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ ଓ କହିଲେ, ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି, ଶୁଚି ହୁଅ। ସେହିକ୍ଷଣି କୁଷ୍ଠରୋଗ ତାହାଠାରୁ ଦୂର ହେଲା ଓ ସେ ଶୁଚି ହେଲା। ପୁଣି, ସେ ତାହାକୁ ଅତି ଦୃଢ଼ ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ ସେହିକ୍ଷଣି ବିଦାୟ କରି କହିଲେ, ସାବଧାନ, କାହାକୁ କିଛି କୁହ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯାଅ, ଯାଜକଙ୍କ ନିକଟରେ ନିଜକୁ ଦେଖାଅ, ପୁଣି ମୋଶା ଯାହା ଯାହା ଆଦେଶ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ସେହିସବୁ ଆପଣାର ଶୌଚକ୍ରିୟା ସ୍ଵରୂପେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ସର୍ଗ କର। କିନ୍ତୁ ସେ ବାହାରିଯାଇ ସେହି ବିଷୟ ଅଧିକ ଘୋଷଣା କରି ଚାରିଆଡ଼େ ଏତେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ଯେ, ଯୀଶୁ ଆଉ ପ୍ରକାଶରେ କୌଣସି ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ବାହାରେ ନିର୍ଜ୍ଜନ ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ରହିଲେ; ଆଉ, ଲୋକମାନେ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ମାର୍କ 1:40-45
ଆରୋଗ୍ୟ ପାଇଁ ଯୀଶୁଙ୍କ ସୁନାମ ଏତେ ବଢ଼ିଗଲା ଯେ ବାଲାଜୀ ମନ୍ଦିରରେ (ଯେତେବେଳେ ଏହା ଖୋଲାଯାଏ) ଯେପରି ଜନଗହଳି ହୁଏ ସେହିପରି ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଥିଲେ ।
ସେତେବେଳେ ସେ ନୌକାର ପଛ ମଙ୍ଗରେ ମୁଚୁଳାରେ ମୁଣ୍ତ ଦେଇ ଶୋଇପଡ଼ିଥିଲେ; ଆଉ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଉଠାଇ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମେ ମଲୁ, ଆପଣଙ୍କର କଅଣ ଚିନ୍ତା ନାହିଁ? ଏଥିରେ ଯୀଶୁ ଉଠି ପବନକୁ ଧମକ ଦେଇ ସମୁଦ୍ରକୁ କହିଲେ, ତୁନି ହ, ଚୁପ୍ କର୍। ସେଥିରେ ପବନ ବନ୍ଦ ହେଲା ଓ ସବୁ ଧୀରସ୍ଥିର ହେଲା। ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏଡ଼େ ଭୀରୁ? ଏ କଅଣ ! ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ଵାସ ନାହିଁ? ସେଥିରେ ସେମାନେ ଅତ୍ୟ; ଭୀତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ ତେବେ କିଏ ଯେ, ପବନ ଓ ସମୁଦ୍ର ଉଭୟ ଏହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି?
ଲୂକ 4:38-41
ଯୀଶୁ ଛୋଟା, ଅନ୍ଧ ଏବଂ ବଧିରକୁ ସୁସ୍ଥ କରନ୍ତି
ଆଜି ପରି, ଯୀଶୁଙ୍କ ସମୟରେ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀମାନେ ଶୁଦ୍ଧ ହୋଇ ଆରୋଗ୍ୟ ପାଇବାକୁ ଆଶା କରି ପବିତ୍ର ମନ୍ଦିରରେ ପୂଜା କରୁଥିଲେ। ଏହିପରି ଅନେକ ସୁସ୍ଥତା ମଧ୍ୟରୁ ଆମେ ଦୁଇଟିକୁ ସୁସ୍ଥତା ଦେଖିବା:
ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ପର୍ବ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ଯୀଶୁ ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ। ଯିରୂଶାଲମର ମେଷଦ୍ଵାର ନିକଟରେ ଗୋଟିଏ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଅଛି; ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ ତାହାକୁ ବେଥେସ୍ଦା ବୋଲି କହନ୍ତି, ତାହାର ପାଞ୍ଚୋଟି ମଣ୍ତପ। ସେଗୁଡ଼ିକରେ ଅନେକ ଅନେକ ପୀଡ଼ିତ, ଅନ୍ଧ, ଖଞ୍ଜ ଓ ଶୁଷ୍କାଙ୍ଗ ପଡ଼ିରହୁଥିଲେ। [ସେମାନେ ଜଳସଞ୍ଚଳନ ଅପେକ୍ଷାରେ ରହୁଥିଲେ; କାରଣ କୌଣସି କୌଣସି ସମୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଦୂତ ପୁଷ୍କରିଣୀରେ ଅବତରଣ କରି ଜଳ କମ୍ପାଉଥିଲେ, ଆଉ ଜଳ କମ୍ପିଲା ପରେ ଯେକେହି ପ୍ରଥମରେ ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରୁଥିଲା, ସେ ଯେକୌଣସି ରୋଗରେ ଆକ୍ରା; ହୋଇଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ସୁସ୍ଥ ହେଉଥିଲା।] ସେଠାରେ ଅଠତିରିଶ ବର୍ଷାବଧି ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲା। ଯୀଶୁ ତାକୁ ପଡ଼ିରହିଥିବା ଦେଖି ବହୁକାଳର ରୋଗୀ ବୋଲି ଜାଣି ତାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କଅଣ ସୁସ୍ଥ ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛ? ରୋଗୀଟି ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ମହାଶୟ, ଜଳ କମ୍ପିବା ସମୟରେ ମୋତେ ପୋଖରୀ ଭିତରକୁ ଘେନିଯିବା ପାଇଁ ମୋହର କେହି ନାହିଁ; ଆଉ, ମୁଁ ଯାଉ ଯାଉ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ମୋʼ ଆଗରୁ ପଶିଯାଏ। ଯୀଶୁ ତାକୁ କହିଲେ, ଉଠ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ। ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ଲୋକଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା ଓ ଆପଣାର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା। ସେ ଦିନ ବିଶ୍ରାମବାର ଥିଲା। ଅତଏବ, ଯିହୁଦୀମାନେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ଲୋକକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଜି ବିଶ୍ରାମବାର, ଖଟିଆ ବହିନେଇଯିବା ତୁମ୍ଭର ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ। କିନ୍ତୁ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ଯେ ମୋତେ ସୁସ୍ଥ କଲେ, ସେ ମୋତେ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ। ସେମାନେ ତାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭର ଖଟିଆ ଘେନି ଚାଲ ବୋଲି ଯେ ତୁମ୍ଭକୁ କହିଲା, ସେ ଲୋକ କିଏ? କିନ୍ତୁ ସେ କିଏ, ତାହା ସେହି ସୁସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ଲୋକ ଜାଣି ନ ଥିଲା, କାରଣ ସେ ସ୍ଥାନରେ ବହୁତ ଲୋକ ଥିବାରୁ ଯୀଶୁ ଅଗୋଚରରେ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ। ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରେ ତାହାର ଦେଖା ପାଇ ତାକୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ତୁମ୍ଭେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଅଛ, ଆଉ ପାପ କର ନାହିଁ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ଅଧିକ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ନ ଘଟେ। ସେହି ଲୋକ ଚାଲିଯାଇ, ଯେ ତାକୁ ସୁସ୍ଥ କରିଥିଲେ, ସେ ଯୀଶୁ ବୋଲି ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ କହିଲା।
ଯୋହନ 5:1-15
ଯୀଶୁ ସେଠାରୁ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଦୁଇ ଜଣ ଅନ୍ଧ ପଛେ ପଛେ ଚାଲି ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵର କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ହେ ଦାଉଦ-ସନ୍ତାନ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରନ୍ତୁ। ପୁଣି, ସେ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ, ସେହି ଅନ୍ଧମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ। ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୁଁ ଯେ ଏହା କରି ପାରେ, ତାହା କି ବିଶ୍ଵାସ କରୁଅଛ? ସେମାନେ କହିଲେ, ହଁ, ପ୍ରଭୁ। ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ସ୍ପର୍ଶ କରି କହିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଶ୍ଵାସ ଅନୁସାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟୁ। ତହିଁରେ ସେମାନଙ୍କର ଆଖି ଫିଟିଗଲା। ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଅତି ଦୃଢ଼ ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଇ କହିଲେ, ଦେଖ, ଏ ବିଷୟ ଯେପରି କେହି ନ ଜାଣେ। ମାତ୍ର ସେମାନେ ବାହାରିଯାଇ ସେହି ଦେଶଯାକ ତାହାଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତି ପ୍ରଚାର କଲେ। ସେମାନେ ବାହାରିଯାଉଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ଲୋକେ ଜଣେ ମୂକ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତକୁ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆଣିଲେ। ପୁଣି, ଭୂତ ଛଡ଼ାଯାଆନ୍ତେ, ସେହି ମୂକ କଥା କହିଲା। ସେଥିରେ ଲୋକସମୂହ ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ କହିଲେ, ଇସ୍ରାଏଲ ମଧ୍ୟରେ ଏପରି କେବେ ହେଁ ଦେଖାଯାଇ ନାହିଁ।
ମାଥିଉ 9:27-33
ଯୀଶୁ ମୃତମାନଙ୍କୁ ଜୀବିତ କରନ୍ତି
ସୁସମାଚାର ଏପରି ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକୁ ମଧ୍ୟ ଲିପିବଦ୍ଧ କରେ ଯେଉଁଠାରେ ଯୀଶୁ ମୃତମାନଙ୍କୁ ପୁନରୁତ୍ଥିତ କରନ୍ତି । ଏଠାରେ ଏକ ବିବରଣୀ ଦିଆଯାଇଛି ।
21ଯୀଶୁ ନୌକାରେ ପାର ହୋଇ ପୁନର୍ବାର ଅପର ପାରିକି ବାହୁଡ଼ିଆସନ୍ତେ, ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ନିକଟରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ; ଆଉ, ସେ ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ରହିଲେ। ସେତେବେଳେ ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯାଈରସ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ିଲେ, ପୁଣି ବହୁତ ବିନତି କରି କହିଲେ, ମୋହର କନ୍ୟାଟି ମୃତପ୍ରାୟ; ସେ ଯେପରି ରକ୍ଷା ପାଇ ବଞ୍ଚିବ, ଏଥିପାଇଁ ଆପଣ ଆସି ତାହା ଉପରେ ହସ୍ତ ଥୋଇବା ହେଉନ୍ତୁ। ଏଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଗଲେ, ପୁଣି ବହୁତ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲେ। ସେତେବେଳେ ବାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଦର-ରୋଗଗ୍ରସ୍ତା ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ, ଯେ କି ଅନେକ ବୈଦ୍ୟଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ବହୁ କ୍ଳେଶ ଭୋଗ କରି ସର୍ବସ୍ଵ ବ୍ୟୟ କରିଥିଲେ ହେଁ କିଛିମାତ୍ର ଉପକାର ନ ପାଇ ବରଂ ଅଧିକ ପୀଡ଼ିତ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟ ଶୁଣି ଲୋକଗହଳ ମଧ୍ୟରେ ପଛଆଡ଼ୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ଲୁଗା ଛୁଇଁଲା; କାରଣ ସେ କହୁଥିଲା, କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଲୁଗା ଛୁଇଁଲେ ମୁଁ ସୁସ୍ଥ ହେବି। ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାର ରକ୍ତସ୍ରାବ ଶୁଷ୍କ ହେଲା, ପୁଣି ସେ ଯେ ରୋଗରୁ ଆରୋଗ୍ୟ ହୋଇଅଛି, ଏହା ସେ ନିଜ ଦେହରେ ଅନୁଭବ କଲା। ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ଯୀଶୁ ଆପଣାଠାରୁ ଶକ୍ତି ନିର୍ଗତ ହେବା ଅନ୍ତରରେ ଜ୍ଞାତ ହୋଇ ଲୋକଗହଳ ମଧ୍ୟରେ ବୁଲିପଡ଼ି କହିଲେ, କିଏ ମୋହର ଲୁଗା ଛୁଇଁଲା? ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆପଣ ଦେଖୁଅଛନ୍ତି ଯେ, ଲୋକସମୂହ ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଅଛନ୍ତି, ଆଉ ଆପଣ କହୁଅଛନ୍ତି, କିଏ ମୋତେ ଛୁଇଁଲା? କିନ୍ତୁ ଯେ ଏହା କରିଥିଲା, ତାହାକୁ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ସେଥିରେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ଆପଣା ପ୍ରତି ଯାହା ଘଟିଅଛି, ତାହା ଜାଣି ଭୟରେ ଥରି ଥରି ଆସି ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ି ସମସ୍ତ ସତ୍ୟ କଥା ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା। ତହିଁରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, ବତ୍ସେ, ତୋହର ବିଶ୍ଵାସ ତୋତେ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛି; ଶାନ୍ତିରେ ଚାଲି ଯା ଓ ତୋହର ରୋଗରୁ ଆରୋଗ୍ୟ ହୋଇଥା। ସେ ଏହି କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ଘରୁ ଲୋକେ ଆସି କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ଝିଅଟି ମରିଗଲାଣି, ଗୁରୁଙ୍କୁ କାହିଁକି ଆଉ କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛନ୍ତି? କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେ କଥା ଶୁଣି ନ ଶୁଣିଲା ପରି ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କୁ କହିଲେ, ଭୟ କର ନାହିଁ, କେବଳ ବିଶ୍ଵାସ କର। ପୁଣି, ସେ ପିତର, ଯାକୁବ ଓ ତାଙ୍କ ଭାଇ ଯୋହନଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହାକୁ ଆପଣା ସାଙ୍ଗରେ ଯିବାକୁ ଦେଲେ ନାହିଁ। ସେମାନେ ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ଘରକୁ ଆସନ୍ତେ, ସେ କୋଳାହଳ ହେଉଥିବା ଏବଂ ଲୋକେ ଅତ୍ୟ; ରୋଦନ ଓ ବିଳାପ କରୁଥିବା ଦେଖିଲେ, ପୁଣି ଭିତରକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, କାହିଁକି କୋଳାହଳ ଓ ରୋଦନ କରୁଅଛ? ପିଲାଟି ମରି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଶୋଇପଡ଼ିଅଛି। ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। କିନ୍ତୁ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବାହାର କରି ପିଲାର ବାପା ମାଆ ଓ ଆପଣା ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନି, ପିଲାଟି ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥିଲା, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ଆଉ ପିଲାର ହାତ ଧରି ତାହାକୁ କହିଲେ, ‘ଟଲିଥାକୂମ୍ʼ, ଅର୍ଥାତ୍ ଆଗୋ ବାଳିକା, ମୁଁ ତୋତେ କହୁଅଛି, ଉଠ୍। ସେହିକ୍ଷଣି ବାଳିକାଟି ଉଠି ବୁଲାବୁଲି କରିବାକୁ ଲାଗିଲା; କାରଣ ତାହାର ବୟସ ବାର ବର୍ଷ ଥିଲା। ଏଥିରେ ସେମାନେ ଅତିଶୟ ଆଚମ୍ଵିତ ହୋଇଗଲେ। 43ପୁଣି, କେହି ଯେପରି ଏ ବିଷୟ ନ ଜାଣେ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅତି ଦୃଢ଼ ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ, ଆଉ ବାଳିକାକୁ କିଛି ଖାଇବାକୁ ଦେବା ପାଇଁ କହିଲେ।
ମାର୍କ 5:21-43
ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରି ସେହି ଦେଶରେ ଯୀଶୁ ବହୁତ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ହେଲେ, ସେଠାରେ ବହୁତ କମ୍ ମନ୍ଦ ଆତ୍ମା ଅଛି ଯେଉଁଠାରେ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ବର୍ତ୍ତମାନ ମନ୍ଦ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଉପରେ ସନ୍ଦେହ କରୁଛନ୍ତି କାରଣ ଏବେ ଅନେକ ପିଢ଼ି ହେବ ଆତ୍ମାମାନଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ବହୁତ କ୍ୱଚିତ୍ ।
ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟର ଏକ ପୂର୍ବାନୁମାନ
ଯୀଶୁ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ବାହାର କଲେ, ରୋଗୀମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ ଏବଂ କେବଳ ଲୋକଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ନୁହେଁ, ବରଂ ସେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିବା ରାଜ୍ୟର ସ୍ୱଭାବ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ମୃତମାନଙ୍କୁ ପୁନରୁତ୍ଥିତ କଲେ। ଆଗାମୀ ରାଜ୍ୟରେ
ପୁଣି ଈଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ସେମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ରହିବେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁରୁ ସମସ୍ତ ଅଶ୍ରୁଜଳ ପୋଛିଦେବେ; ମୃତ୍ୟୁ ଆଉ ଘଟିବ ନାହିଁ; ଶୋକ କି କ୍ରନ୍ଦନ କି ବ୍ୟଥା ଆଉ ହେବ ନାହିଁ ; କାରଣ ପୂର୍ବ ବିଷୟସବୁ ଲୋପ ପାଇଅଛି।
ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ 21: 4
ଆରୋଗ୍ୟ ଏହି ରାଜ୍ୟର ପୂର୍ବାନୁମାନ ଥିଲା, ତେଣୁ ଏହି ‘ବିଷୟର ପୁରୁଣା ପ୍ରଣାଳୀ’ ଉପରେ ବିଜୟ କିପରି ଦେଖାଯିବ ଆମେ ଦେଖିପାରିବା ।
ଆପଣ ଏପରି ଏକ ‘ନୂତନ ପ୍ରଣାଳୀ’ ର ରାଜ୍ୟରେ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁନାହାଁନ୍ତି କି?
ଯୀଶୁ ନିଜକୁ ଶରୀରେ ଓମ୍ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରି ଆପଣା ଆଦେଶରେ ନିଜ ରାଜ୍ୟକୁ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ଜାରି ରଖନ୍ତି ।